Hobbels

Ik was onder de indruk van dit boek. Hoofdpersoon Eva (sterk lijkend op de auteur Petra) is geen standaardmens. Ze heeft een progressieve spierziekte en zit in een rolstoel. Ze vertelt over de extra hobbels in het leven die zo’n ziekte met zich meebrengt, maar ook over de hobbels die ieder mens kan tegenkomen in het leven (zingevingsvragen, dood van dierbaar persoon). In die zin gaat het dus ook over een heel normaal leven.
Bevoorrechte mensen (lees: mensen zonder beperkingen en handicaps) hebben vaak niet eens door hoe makkelijk zij een studie doen, werk vinden, op vakantie gaan of een winkel binnen stappen. Zij zien niet hoe de standaardwereld vaak slecht toegankelijk is voor mensen die net een beetje anders zijn. Dat je vaak net iets meer moeite moet doen om gewoon naar school of werk te kunnen. Hoeveel je moet doorzetten om een (invalide)parkeerplaats voor elkaar te krijgen. Als ik het zo opschrijf zou je kunnen denken dat het een zuur boek is, maar dat is het absoluut niet. Eva is juist creatief en geeft met enige lef een eigen draai aan het leven. Het ziet er bij Eva net even anders uit, het duurt iets langer, maar je hoort haar nergens klagen. Ze zegt: ‘Laat mij maar, ik red het wel...’. Eva is als een klaproos: trots, mooi rood, sterk en kwetsbaar tegelijk. Het boek van Petra Baks is daarmee inspiratie voor iedereen die in zijn leven de nodige hobbels te nemen heeft. Tja, en wie heeft dat niet...