De Franse boekenbrigade

Namens Luitingh-Sijthoff mocht ik het nieuwe boek van Janet Skeslien Charles lezen en ik keek hier enorm naar uit. De bibliotheek van Parijs, het vorige boek van Janet, is echt één van mijn favoriete historische romans en ik had dan ook hoge verwachtingen van haar nieuwste roman. Helaas zijn dit boek en ik geen match, maar dit neemt niet weg dat ik het boek aanraadt aan liefhebbers van historische romans!

De Franse boekenbrigade is een interessant boek over de Eerste Wereldoorlog. Het verhaal wordt vanuit twee tijdlijnen verteld. In 1918 besluit bibliothecaresse Jessie Carson haar baan bij de New York Public Library in te ruilen voor vrijwilligerswerk in Frankrijk. Ze komt dicht bij het front en helpt, samen met andere vrouwen van het Comité américain pour les régions dévastées (CARD) bij de wederopbouw van Frankrijk. Ze zorgen voor oorlogsslachtoffers, zowel soldaten als burgers uit verwoeste dorpen. Na de oorlog zet Jessie kinderbibliotheken op in omgebouwde ambulances, waardoor ze het leesplezier terugbrengt bij de inwoners. Jessie is een moedige vrouw die veel goede daden heeft verricht met haar werk bij het CARD. Mede dankzij Jessie is de kijk naar bibliotheken positief veranderd. De hoofdstukken vanuit Jessie zijn dan ook interessant om te lezen en leren je veel over het werk van vrouwen tijdens de Eerste Wereldoorlog.

In 1987 wordt de lezer meegenomen in het leven van Wendy Peterson, een student Engels en werkzaam bij de afdeling Digitalisering bij de NYPL. Zij stuit tijdens haar werk op de naam Jessie Carson en de vrouw intrigeert haar. Wendy besluit verder onderzoek naar Jessie te doen. Waar de verhaallijn van Jessie interessant is, voelt Wendy’s verhaallijn vaak overbodig. Via Wendy ontdek je wel iets over de Cards, maar het meeste wordt al beschreven vanuit het perspectief van Jessie. Daarnaast zijn deze hoofdstukken erg traag en er gebeurt niets spannends. Ook is de connectie tussen Jessie en Wendy wat vergezocht.

Hoewel ik in Janet’s vorige boek enorm genoot van haar schrijfstijl, wist ze me dit keer minder te raken. Vooral Wendy’s verhaallijn kwam onsamenhangend over en miste diepgang. De schrijfstijl blijft realistisch en beeldend, maar het verhaal leest minder vlot. Op sommige momenten ontbreekt het aan spanning en diepgang, wat het moeilijker maakt om geboeid te blijven. Het duurde dan ook even voordat ik in het verhaal zat. Dat is jammer, want het onderwerp dat Janet behandelt, is erg interessant en maakt dat ik graag meer over zou willen weten. Toch zou ik dit boek zeker aanrader aan liefhebbers van historische romans, omdat het een uniek perspectief biedt op het werk van vrouwen tijdens de Eerste Wereldoorlog, en vooral door Jessie’s inspirerende verhaallijn veel inzicht geeft in de wederopbouw van Frankrijk en de waarde van bibliotheken in tijden van crisis. Ondanks de zwakkere verhaallijn van Wendy, blijft het boek boeiend door de historische context en de kracht van de vrouwelijke personages.