Een indrukwekkend oorlogsverhaal

*BEVAT SPOILERS*
Tijdens de Tweede Wereldoorlog wonen de Nederlandse verzetsstrijder Douwe en zijn Duitse vrouw Minnie in een Gronings grensdorp. Douwe vecht voor zijn vaderland, terwijl Minnie als Duitse immigrant haar oorspronkelijke identiteit tijdens de oorlog als het ware moet verstoppen. Een verhaal dat laat zien hoe mensen kunnen veranderen onder druk, hoe verschillende beslissingen gemaakt kunnen worden die eerst nooit als mogelijk gezien werden. Hoe de oorlog de samenleving veranderd heeft en vooral hoe schuldgevoelens iemand zijn leven lang kunnen achtervolgen.

Dit boek heeft me echt intens verrast. Toen Karin Driegen aan mij vroeg of ik dit boek wilde lezen, twijfelde ik geen moment. Hoe sociale druk een rol kan spelen in de besluitvorming is een grote interesse van mij. Het duurde even voordat ik in het verhaal kwam, maar in het midden van het boek kon ik het eigenlijk niet meer wegleggen. Karin heeft een mooie uitgebreide schrijfstijl en je ziet dat in iedere zin veel moeite gestoken is. Het leest goed weg en tegelijkertijd geeft dit verhaal je een uitgebreid beeld van de situatie. Douwe die in het verzet strijdt voor zijn vaderland, Minnie die zich als Duitse nooit thuis gevoeld heeft in Nederland, maar nu noodgedwongen een kant moet kiezen in de oorlog. En daar bovenop wordt ze vervelend aangekeken in Nederland omdat ze oorspronkelijk uit Duitsland komt. Dit boek is meer dan alleen een oorlogsverhaal. Het laat ook het verdere leven van Minnie zien, een vol geheimen. Wanneer ze een brief krijgt van de Dominee, de man die ze een lange tijd aanbad, en erachter komt dat hij degene is die haar geliefde man verraden heeft, stort haar wereld in. Deze brief krijg je pas aan het einde van het boek te lezen, wat ik extreem sterk vond. Je leest dus wel dat Minnie's leven instort, maar je weet niet waarom. Ik was zo nieuwsgierig wat er in die brief stond, dat ik het laatste deel van dit boek in een keer uit las. Steeds wanneer Minnie de inhoud van deze brief wilde bespreken met haar kinderen, sussen ze haar, want over de oorlog moet niet meer gesproken worden. De hongerwinter werd goed in beeld gebracht en ik vond het een prachtige plottwist. Dit verhaal en informatief en educatief en als dit boek op de Lezen voor de Lijst lijst had gestaan toen ik op het VWO zat, dan had ik deze zeker uitgekozen!