Het eiland van de zielen

Het Eiland van de Zielen wordt verteld vanuit verschillende perspectieven. Eén van die perspectieven is dat van Mara Rais. Ze is niet bang om te zeggen wat ze denkt, wat haar niet geliefd maakt bij de hogere rangen binnen de politie. Daarom wordt ze overgeplaatst naar een nieuw opgerichte eenheid voor onopgeloste misdaden, waar ze moet samenwerken met Eva Croce. Ook Eva is door een omstandigheid overgeplaatst naar deze nieuwe eenheid. Samen moeten ze leren om samen te werken, wat niet altijd vlekkeloos verloopt.

Daarnaast lees je vanuit het perspectief van inspecteur Moreno Barrali, die ernstig ziek is. Zijn grootste wens is om een oude zaak op te lossen. Jaren geleden, op de Dag van de Doden, werden twee vrouwen op brute wijze vermoord. Moreno is er altijd van overtuigd geweest dat het rituele moorden waren, maar zijn collega's geloofden niet in zijn theorie. Plotseling verdwijnt er een jonge vrouw en de Dag van de Doden nadert...

Het Eiland van de Zielen is geen spannend boek, maar de omgeving, cultuur en andere details worden beeldend beschreven. Hierdoor duurde het even voordat ik in het verhaal kwam. Het idee rondom de moorden trok echter wel mijn aandacht en ik had geen enkel vermoeden wie de dader kon zijn en wie er achter de verdwijning van de jonge vrouw zat.

In het verhaal komen vaak Italiaanse woorden en zinnen voor. In het begin was dat niet erg storend, maar later begon ik me eraan te ergeren dat er geen vertaling bij stond. Ik had niet altijd zin om op te zoeken wat er werd gezegd.

Als je van literaire thrillers houdt en De Stilte van de Witte Stad goed vindt, dan is Het Eiland van de Zielen zeker een boek voor jou!

Dankjewel A.W. Bruna voor het opsturen van een recensie-exemplaar . Dit heeft mijn mening niet beïnvloed.