Zeker roerige tijden

Wat mij het meest opvalt aan Roerige tijden zijn de voortdurend terugkerende tegenstellingen en uiterste situaties.
Hoofdpersonage Magrieta komt uit de wereld van de wetenschap, voor velen een behoorlijk abstracte wereld. Haar specialisme betreft echter de regenworm. Aardser dan een regenworm kun je het haast niet krijgen, toch? Zij neemt kennis van een project omtrent kunstmatige intelligentie (best een belangrijk onderwerp voor de toekomst), terwijl deze ontwikkeling wordt toegepast in een robot-eend. Zou jij als eerste aan een éénd hebben gedacht? Er is overigens wel van alles te doen rondom die eend. En zelfs bij de weersomstandigheden varieert het van stormachtig koud tot zinderend van de hitte en windstil.

Aan de ene kant draait het in het boek om heel concrete, dagelijkse en wereldse zaken en aan de andere kant zit er een spirituele, filosofische kant aan. Ik vond het heel bijzonder hoe de schrijfster haar personage zo soepel in die verschillende situaties laat integreren. De schrijfster schrijft heel overtuigend over de denkwereld van Magrieta. Wat een research zal dat gekost hebben!

Magrieta krijgt op meerdere momenten een "teken" over een walvis. Het blijft in het midden of zij dat ervaart als een "teken van boven". Als er een dode walvis aanspoelt en het karkas naar een onderzoeksplek wordt gebracht, mag zij het exclusief bekijken. Dat is voor haar een bijzondere (haast spirituele) ervaring. Het Bijbelse verhaal van Jonas in de walvis wordt in de roman aangehaald. Net zoals voor Jonas geldt het misschien wel voor ons allemaal (of in ieder geval voor Magrieta, in haar beleving) dat we ons lot en onze bestemming niet kunnen (blijven) ontlopen.

Een bijzondere roman, oorspronkelijk in het Afrikaans geschreven, in een zeer leesbare Nederlandse vertaling. Echt een boek om nog wat langer over na te denken.

Een uitgebreidere leeservaring kun je vinden op mijn lees- & leefblog: Het verhaal van de walvis en de eend.