Veel spirituele beschouwingen, soms wijs, vaak ver gezocht

Nick Larson, een succesvolle aandelenhandelaar op de beurs van Wall Street, raakt door foute transacties en ongunstige beurskoersen werkloos. Zijn geliefde kan hier niet mee omgaan en gaat er vandoor met een succesvoller collega. Nick raakt in een diep dal, maar gaat van lieverlee nadenken over wat echt belangrijk is in het leven. Hij gaat als vrijwilliger mee om mensen op een Lourdes reis te begeleiden. Dit geeft hem zoveel voldoening dat hij dit vaker gaat doen. Op den duur neemt hij het bureau dat deze reizen organiseert van zijn vriend over en maakt hij tientallen Lourdesreizen. Dit levert hem mooie en diepgaande ervaringen op.

Op een van zijn reizen ontmoet hij de mooie Almira Fahrad, die haar oude moeder begeleidt. Almira is met haar ouders uit Iran naar Nederland gevlucht. Nick en Almira worden verliefd en beschouwen elkaar als zielsverwanten. Door Covid valt Nick’s reisbureau stil. Ondanks de lockdown lukt het om twee tickets naar India te bemachtigen. Daar weten zij voor veel geld vervoer en een visum voor drie dagen Tibet te regelen. In de Jokhang tempel in Lhasa herkent een oude Lama hen als de voorspelde twee geliefden uit Oost en West, een teken om het Manifest van Lhasa met kennis over de vijfde dimensie aan de wereld kenbaar te maken. Het manifest bevat twaalf inzichten en aansporingen zoals “Leer uzelf kennen”, “Leer de spirituele wereld kennen” en “Ontdek uw hartintelligentie”. Volgens de overlevering had de mensheid op het moment van schrijven nog niet het bewustzijnsniveau bereikt om deze kennis te bevatten.

Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik van dit boek moet denken: is dit een spiritueel manifest in romanvorm, of een roman met een overdosis aan spirituele beschouwingen? Ik las eerder een boek van Hans Peter Roel over zijn wandeling over de Camino en vond dat boek leuk om te lezen. In “De vijfde dimensie” gaat hij wel héél erg de spirituele toer op. Ik vraag me wat aan spirituele kennis en ervaring in dit boek zelf ervaren is, en wat “van horen zeggen” is overgenomen uit spiritueel getinte boeken. Daarin kun je alles waar Hans Peter Roel over schrijft ook kunt vinden, bijvoorbeeld de relatie tussen lichaam en geest, synchroniciteit, voorspellende dromen, Kundalini energie, en de kracht van geloof en vertrouwen.

Ik deel de zoektocht van de auteur naar waarheid en het verlangen naar antwoorden op grote levensvragen, bijvoorbeeld naar het doel van ons leven, waar we vandaan komen, en waar we naar toe gaan. Ik denk ook dat hij gelijk heeft dat er zowel een zichtbare als onzichtbare wereld bestaat. Zijn “contacten” met zijn overleden vader – in de vorm van blauw licht of het horen van zijn stem en het fluiten van zijn favoriete liedje – klinken me vreemd in de oren, maar sluiten aan op wat andere mensen soms ervaren. Maar ik behoor helaas tot degenen die de onzichtbare wereld slechts kunnen vermoeden. De antwoorden in het boek overtuigen me niet. Het verhaal over de ceremonie met de opper Lama komt op mij erg ongeloofwaardig over.

Fantasie mag natuurlijk in een roman, maar ik wordt er wat kriebelig van. Dat geldt ook voor het visioen waarin de schrijver van boven de “opdracht” krijgt om dit boek te schrijven. En wat te denken van uitspraken zoals “Alles heeft een reden” en “Toeval is de logica van God”. De theorie dat wie je ook ontmoet, deze persoon op het perfectie moment en op de perfecte plek in jouw leven komt, kom ik vaker tegen. Daar zullen de onschuldige bewoners van de Gaza strook en Oekraïners van wie hun land wordt aangevallen en vernietigd vast anders over denken! Hoe kunnen mensen dit toch met elkaar rijmen?