Dramaqueens van de bovenste plank

Laat ik maar direct met de deur in huis vallen.
Luc, die zo nodig een vriendje wil om zijn baan te behouden als voorvechter voor de rechten van strondkevers, is een ongelooflijk irritant ventje, waar ik voor geen goud een bak koffie mee ga drinken.
Een ongelooflijke zeur, sarcastisch, altijd vol zelfmedelijden en zelf-veroordeling. En dat gaat daten met Oliver, een watje van een advocaat. Humor? Nou niet echt.
Collega's en vrienden van Luc zijn al net zo onvolwassen en irritant als hijzelf, en daar komt ook nog eens een moeder bij die zelf fungeert als queen of drama.

En de vertaling? Friezen die verschijnen in een mop van twee Britten?

Schijnt een hype te zijn rond dit boek. Zal wel, ik zal het me niet lang herinneren. Ken betere romans over homostellen dan dit niemendalletje.