Verloren gaan en hervinden

Niet een van de eenvoudigste boeken om te lezen. Maar gelijktijdig een boek dat blijft boeien al was het maar omdat het een doorkijk geeft naar de tijd van de generatie vlak na de eerste wereldoorlog, maar ook een inkijk in de wereld die aan alle kanten scheen uiteen te vallen.
Eerder geschreven onder pseudoniem, is het een biografisch verhaal over het jezelf verliezen, doordat alles en iedereen om je heen je aan het twijfelen en wankelen brengt, en een verhaal van het hervinden van jezelf, nadat je eerst je geloof, normen en waarden verloren hebt.
En dat alles door de schijnbaar charismatische Demian.

Het verhaal heeft (onbedoelt?) een lichte geur van homosexueel verlangen. Met "de kus" als ultiem moment.
Het is een verhaal dat op momenten schuurt, irriteert, verwonderd, ontroerd. Het verhaal van een tiener, en later, jongeman, die het duister in zichzelf ontdekt. Uiteindelijk hervind hij zichzelf en kan, gedwongen en ongedwongen, afscheid nemen van Demian.

De psychologie van Jung is een van de grote thema's in dit boek.