Poirot als slachtoffer

Agatha, groots schrijfster van detectives, doet het weer, en wel op een heel bijzondere manier.

Daar waar Poirot totaal niet zit te wachten om betrokken te worden in een moord, is er een "meester"acteur die daar anders over denkt.
Samen met de jonge dame die hij verafgood gaan ze uiteindelijk samen met hem op speurtocht. Want terwijl de eerste moord niet direct op moord lijkt, is de volgende een stuk duidelijker.

Helaas moet ook Poirot hier toegeven dat hij voor de gek is gehouden.
Gelukkig lukt het hem om een moord te voorkomen, maar niet eerst nadat er nog een dode valt, iemand die totaal onschuldig is.

Het web sluit zich uiteindelijk om de moordenaar, die arrogant genoeg Poirot verwijten maakt.
Dat uiteindelijk tot Poirot doordringt dat hijzelf het eerste slachtoffer had kunnen zijn is een meesterzet van de auteur op de laatste bladzijde... Niemand bedenkt crime zoals zij dat deed. Petje af opnieuw voor Christie!