Vorstelijke verzamelgeschiedenis

Was dit boek tien jaar later uitgegeven had het misschien nog aantrekkelijker geweest door misschien meer kleuren illustraties. Misschien ook niet. Feit is dat het niet afdoet aan de gedegen professionele uitvoering van dit boek, en het plezier voor elke kunstliefhebber dat het brengt, ongeacht of je van kunst uit die betreffende periode houdt of niet.
Dat komt om dat de auteurs, Peter van der Ploeg en Carola Vermeeren, vooral de ook de geschiedenis beschrijven van het verzamelen door deze twee koninklijke telgen.
Als mecenas zijn deze twee verzamelaars een voorbeeld voor mensen die ook in onze tijd als mecenas een bijdrage leveren of willen leveren aan het behouden van kunst in het algemeen, daar waar de overheid te kort schiet of de fondsen niet heeft (of beschikbaar wil stellen).
Overigens wordt duidelijk in dit boek dat ook iemand die als mecenas optreed een gedegen kennis van kunst in het algemeen dient te hebben, het hem of haar aan een historisch besef niet mag ontbreken en dat persoonlijke smaak ook een duit in het zakje doet.
Opmerkelijk zijn in mijn ogen toch vooral objecten anders dan schilderijen die het Koninklijk paar kocht.
Een paarlemoeren schotel is niet iets waar je het eerst aan denkt om aan te schaffen. Al gauw zijn het de schilderijen die opvallen, maar in dit geval hebben vele objecten, zoals bijvoorbeeld uit India, de weg gevonden naar onze Nederlanden.
Lange tijd werd door bijv. Amalia bijgehouden welk voorwerp in welk gebouw en vertrek was geplaatst. Iets wat later niet meer werd voortgezet. Maar een degelijke registratie zoals deze heeft de samenstellers geholpen bij het traceren van objecten die ons land verlieten.
Verzamelen is mooi, maar af en toe valt er een object uit, wordt vervangen door een ander object, verkocht of gaat verloren. Het toont ook het belang van onze archieven aan. Of bijvoorbeeld het belang van het Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis.

Het boek is op prachtige wijze geillustreerd, objecten volledig afgebeeld op een pagina ipv verspreid over twee waardoor de naad van het boek de afbeelding zou verknippen.

Kortom, zowel qua kunstgeschiedenis, als het belang van het mecenaat of als gids bij de toenmalige tentoonstelling in het Mauritshuis is het een onmisbaar boek.