Wat twijfels tijdens en na het lezen

De cover is in ieder geval pakkend genoeg om het boekje uit nieuwsgierigheid mee naar huis te nemen. Van mij hadden alle illustraties van Linde Faas in kleur gemogen.
Bij het lezen van het boekje slaan de twijfels vrij snel toe. Allereerst het taalgebruik, vooral van Nevin naar haar vader toe. Ik vind het van weinig respect spreken. "Jij" tegen je vader? Gebaseerd op het eerste hoofdstuk zou je het bijna weer dichtdoen en weggooien. Maar gelukkig doogelezen.

Het thema van de kinderboekenweek "Lekker eigenwijs" is nou niet het beste thema ooit. Het roept bij mij gevoelens op van rebellie tegen gezag van ouders, leerkrachten, politie en andere hulpverleners.
In het verhaal komt dat dus allereerst naar voren in het eerste hoofdstuk, later iets minder.
Maar het taalgebruik en de "scheldfabriek" kunnen volgens mij er toe leidden dat er kinderen nieuwe scheldwoorden en bijnamen uit leren, terwijl toch eigenlijk de kern van het verhaal is om niet te pesten, geen scheldnamen te verzinnen, en juist niet eigenwijs te zijn.

Ondertussen bekruipt het gevoel me dat het verhaal ook niet origineel is, doet me denken aan een Amerikaans kinderboek en film.... maar goed, voordeel van de twijfel.

Uiteindelijk wordt Nevin vrienden met Bec en Davy, en is haar enige positieve eigenwijsheid die van het negeren van de pestkoppen op school wanneer ze er voor kiest om met haar twee nieuwe vrienden samen verder te gaan.
De twijfels blijven. Ik weet niet of ik het mijn kinderen zou laten lezen...