Wat moet ik hier mee, vraag ik mij af.....

Een eerste kennismaking met het werk van Enquist.... met bovendien haar eerste publicatie. Soldatenliederen.
De titel dekt de lading en in de gedichten waar dit thema terugkomt is ze een tovenaar met woordkunst.

Helaas, ik had het niet verwacht van deze schrijfster, maar zelfs in haar gedichten kom ik schuttingtaal tegen.
Wat is dat toch me de huidige generatie auteurs in Nederland? Moet er nou beslist geschokt worden? En het gebruik ervan dient echt geen doel.

Het is vooral jammer dat zo'n woord blijft hangen en daarna het verder lezen verpest. Want echt, zonder dat, zou het een bundel zijn waar ik graag vier sterren aan gaf.

Want Enquist verstaat wel degelijk de kunst van het op papier zetten van prachtige gedichten. Heb mijn 2 sterren dus even omhoog gedaan naar drie. Maar dat ene, en dat andere woord, blijven hangen. He, wat jammer nou.