Het annexeren van de persoon Wagner en zijn muziek

Meester in de taalkunst Gerrit Komrij duikt in de mythen, de sagen, de gemaakte geschiedenis die de componist Wagner altijd is blijven volgen.
Hij zoekt naar het 'waarom'.
Hoe is een componist die al voor de Eerste Wereldoorlog is overleden en al bij zijn dood door politiek en wetenschap, door kunst en het klootjesvolk als grootheid en idool vereerd, schuldig verklaart aan de praktijken van het nazisme. Zonder ooit Hitler gekend te hebben, zonder ooit lid geweest te zijn van de nazi's, zonder ooit te weten dat de nazi's zijn muziek annexeerden? Eenvoudig omdat hij al in 1883 overleed.
Komrij beschrijft hoe tijdens zijn leven, en erna, velen de muziek van Wagner annexeerden voor eigen gewin. Dat de nazi's het ergste voorbeeld daar van zijn geworden, betekend niet dat zij de enigen waren. Bernard Shaw probeerde de muziek van Wagner juist weer voor zijn socialistische karretje te spannen.
Op kundige wijze laat hij zien, ook de kunstenaar is niet zonder zonde, maar kan desondanks iets prachtigs creëren. Wagner was vooral bezig met zichzelf en het "uitvinden van". Bewegend toneel, bewegend gordijn, licht effecten, en zoveel meer. Dankzij de idolate liefde voor Wagner van Koning Ludwig stroomde het geld rijkelijk.
Maar anders gezegd: voor ik hier zelf een hele verhandeling over Wagner ga houden, een simpel advies, lees dit boek!
En gezien het feit dat er hier maar 4 zijn die het gelezen hebben tot nu toe: met zijn allen op zoek naar dit boek! Je moet het lezen!