Het leven van een 14 jarig verzetsmeisje tijdens de rampzalige oorlog

Het meisje met de de vlechtjes - Wilma Geldof

Het verhaal speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog (1942). Je kon als burger in het verzet gaan. Freddie is hier dan ook één van. Freddie is op 14 jarige leeftijd het verzet ingestapt samen met haar zus Truus. Ze liquideren mensen van de verkeerde kant en lokken de nazi´s het bos in om ze om te leggen. Ze hebben zelfs nog een periode moeten onderduiken, omdat Freddie herkend was tijdens een actie van de verzetsgroep. Het begon met krantjes rondbrengen maar later werden deze klussen groter en moeilijker. Waardoor er meer en méér chaos ontstond. Overal staan Duitse soldaten en controles. Hun pistool hoeft maar door één iemand ontdekt te worden en ze zijn er geweest. Na een periode van stilte was er een grote klus in voorbereiding. Ze gingen de Duitse leider Fake Krist liquideren. De enorme gevolgen van deze actie hadden ze alleen niet verwacht. De verzetsgroep werd verraden. Twee verzetsstrijders uit hun groep werden opgepakt door de Gestapo. Dit zorgt voor wantrouwen bij Freddie, niemand is meer te vertrouwen. Aan iedereen gaat ze twijfelen zelfs aan haar eigen zus en de grote leider van de verzetsgroep. Freddie had iemand nodig om mee praten. Doordat ze bij het verzet zat, werd dat een steeds kleinere groep aan mensen. De meest geschikte persoon was Peter. Alleen tijdens hun afspraakje liep alles volledig anders dan in haar gedachten. Peter was kwaad op haar en wilde haar niet meer zien. Freddie begreep er niks van. Na talloze brieven komt ze toch nog weer in contact met hem.
Haar vriendje Peter vertelt iets afschuwelijks. Na de aanslag op Fake Krist zijn er een hoop jongens opgepakt en geliquideerd door de Duitsers. De broer van Peter zat hier ook bij. Zijn vader heeft verplicht moeten toekijken.
Peter's vader heeft Freddie gezien tijdens de aanslag op Krist en heeft uit woede haar verzetsgroep aangegeven bij de Sicherheitsdienst. Haar vriendje heeft haar verzetsgroep verraden en zij is daar de aanleiding van...

Het thema van dit boek is vanzelfsprekend, de oorlog. Angst en boosheid zijn de emoties die je voelt tijdens het lezen. Wie kan je vertrouwen en aan wie vertrouw je de woorden die je zegt. Dit is een vraag die herhaaldelijk gesteld wordt in het boek. De hoofdgedachte van de tekst is: hoe het is om als verzetsmeisje van 14 jaar de rampzalige oorlog te ondergaan.
De hoofdpersoon is Freddie, zij is een round character ( want tijdens het lezen is er een karakterontwikkeling). De andere personen uit het boek zoals: Truus, hun moeder en bijvoorbeeld de leden van de verzetsgroep zijn flat characters ( je leert deze personages niet zo goed kennen en je weet niet wat ze denken). Het verhaal wordt verteld in het Ik-perspectief, want het hele verhaal is vanuit Freddie verteld. Het speelt zich af in de Tweede wereldoorlog.

Ik vind het boek persoonlijk buitengewoon goed geschreven. Het is een boek wat ongetwijfeld gevoelens bij je oproept. Je kijkt letterlijk in het hoofd van een verzetsstrijder. Hoe klaarblijkelijk probleemloos de nazi's een massa aan onschuldige mensen om het leven bracht, zonder enige logische aanleiding of persoonlijke redenen van haat. Dit vind ik een oppervlakkige gedachte, omdat niet elke Duitser meteen slecht is. Dit vind ik een minpunt aan het boek. Er zijn zeker ook goede Duitsers, die niet ontkwamen aan de dominante heerschappij.
Uit de beschrijving van de personages is niet altijd duidelijk of hun bedoelingen goed of slecht zijn. Niet iedereen komt over zoals hij daadwerkelijk is én zoals jij denkt dat hij is. Hierdoor krijg je tijdens het lezen verschillende indrukken van een personage.
Wat ik ook goed aan het boek vind is dat de spanning niet alléén aan het einde te voelen is maar door het hele boek loopt.

De schrijver van dit boek heet Wilma Geldof, schrijft boeken voor alle leeftijden. Ze woont in Haarlem, wat toevallig is want het verhaal uit dit boek speelt zich af in Haarlem. Doordat het boek is gebaseerd op een waargebeurd verhaal, zet het je aan het denken over de omstandigheden in die tijd. Daarom is het juist zo mooi dat deze boeken bestaan. Wat mensen in de oorlog meegemaakt hebben mag nooit vergeten worden. Dit wil de schrijver voorkomen door het verhaal van Freddie te schrijven. Zij hoopt hiermee het verhaal door te geven aan de volgende generatie zodat de herinnering eraan voor altijd blijft bestaan.