Is Fena Kremer de moderne variant van De Cock, met CK?
Het is een vaag terrein, maar stiekem toch wel leuk. Fantaseren hoe de hoofdrolspelers van een thriller eruitzien. Zonder de personages ooit gezien te hebben, zitten ze tijdens het lezen in het hoofd van een lezer. En soms zit een held(in) al in het hoofd nog voordat het boek is geopend…
In het boek Moordvrouw, Witte leugens steelt Wendy van Dijk denkbeeldig de show. Wendy is Fenna Kremer. De rechercheur die allerlei ernstige misdrijven oplost, is inmiddels aan het vierde televisieseizoen begonnen. En vlak voor de aftrap daarvan verschijnt Moordvrouw in boekvorm. Kremer wordt ditmaal geconfronteerd met een jongeman wiens keel is doorgesneden. Al snel wordt de zaak complexer. Want er lopen lijntjes naar het buitenland, naar Zweden om precies te zijn. In de omgeving van Stockholm is een vrouwelijke jogger in haar achterhoofd geschoten. En als de vermiste Albert Meijerink vermoedelijk een dubieuze rol in het grote geheel speelt, wil de politie hem snel vinden. Anders wordt nooit duidelijk waarom er slachtoffers vallen in deze internationale moordzaak.
Debutant Lex Passchier leeft van misdaad. Aanvankelijk begonnen als kinderacteur stapt hij over op het scenarioschrijven. Uit zijn pen vloeien verhaallijnen voor Baantjer, Grijpstra & De Gier, Spangen en Moordvrouw natuurlijk. En deze laatste successerie vormt de aanleiding voor dit spannende boek.
Fenna Kremer is op de buis heel doortastend. In Witte leugens is de politievrouw meer van vlees en bloed. Ze denkt diep na over talloze zaken. Wanneer mag je iemand ongezouten de waarheid zeggen? Moet ze een affaire beginnen met een collega? Een enkele keer slaat Kremer door en is ze een echte muts. Als de rechercheur per ongeluk bij een roofoverval aanwezig is, biedt ze uit medelijden zichzelf aan als gijzelaar. Tja… Positiever is dat bijna iedereen in dit boek menselijk is. Eigenlijk is niemand tot op het bot verrot. Passchier lijkt dat te hebben afgekeken van good old Appie Baantjer. Maar deze debutant is een geraffineerdere schrijver met meer oog voor intelligente plotontwikkelingen.
Fans van de televisieserie kunnen in dit boek hun hart ophalen. De perikelen tussen Kremer en Evert komen opnieuw ruim aan bod. Verder vormen teamchef Carla Vreeswijk en agent Bram Amezian, net als op tv, onderdeel van het speurdersteam. Passchier voert ogenschijnlijk kleine details op die in de finale voor een verrassende wending zorgen. Witte leugens is geen onaardig debuut. Passchier lijkt als schrijver te kiezen voor een benadering waarin alle betrokkenen hun goede en slechte kanten hebben. Het echte leven dus, maar dan door de ogen van een moordvrouw.
Er is een nieuwe heldin aan het papier toevertrouwd. Alhoewel nieuw? Fenna Kremer is een sympathieke tobber die boeven wil vangen. Maar ik ken haar ergens van…
Reageer op deze recensie