Doemscenario's en spannende dreigingen

Verschillende bekende gezichten uit Deon Meyer'’s oeuvre komen in deze thriller (even) voorbij. Lemmer, Benny Griessel, Emma le Roux en Mat Joubert. En er wordt een nieuwe naam aan toegevoegd: Milla Strachan. Deze mix van namen heeft de Zuid-Afrikaanse auteur gebruikt in dit spannende boek over bedrog, terreur en zware criminaliteit.

Meyer kiest ditmaal voor drie hoofdpersonen die via opzichzelfstaande verhaallijnen indirect met elkaar verbonden zijn. Bodyguard Lemmer begeleidt een neushoorntransport, de kwetsbare Milla Strachan rapporteert over terroristen en Mat Joubert (inmiddels privédetective) duikt in een mysterieuze vermissingzaak. Pas aan het einde van het boek komen de gebeurtenissen een klein beetje dichter bij elkaar. En dat is even wennen, temeer omdat je als lezer helemaal opgaat in de avonturen van de drie individuen. Die smaken naar meer, maar de ontwikkelingen blijven nu beperkt.

Nieuwkomer Milla Strachan heeft pech met de mannen in haar leven. Haar echtgenoot deugt niet en zoonlief is een etter. Moederziel alleen gaat ze op zoek naar een baan. Dat lukt, Milla Strachan gaat interne rapporten schrijven voor de geheime dienst PIA. Maar als werk en privé dwars door elkaar heen gaan lopen is de ellende niet meer te overzien. De rapporteur volgt haar hart als ze een man ontmoet die haar mogelijk wel gelukkig kan maken. En als de nieuwe lover ook de aandacht trekt van PIA, kiest Milla Strachan voor zichzelf.

Spoor  is een prettig lezend boek dat lezers confronteert met de doemscenario'’s van deze tijd. Terroristen en criminele bendes maken de Kaap een stuk onveiliger. Meyer heeft de pech dat de terroristische component in deze thriller inmiddels is achterhaald. Bijzonder is dat deze schrijver dreigingen spannend maakt, maar niet zwartgallig. Lemmer belichaamt misschien wel het beste wat criminaliteit met je kan doen. Hij wil wederom niets over zijn kant laten gaan en zoekt dus de confrontatie. En dat heeft consequenties. Zijn ziel wordt opnieuw iets duisterder.

Een goede thriller heeft een spannende ontknoping. Spoor  heeft echter een wat ‘realistisch’ einde. Uiteindelijk valt alles op zijn plaats, maar blijven enkele feiten onduidelijk. Dit verhaal moet daarom wel een vervolg krijgen. En dan met een 'echte' hoofdrol voor de intelligente spierbundel Lemmer. Hij zit nog met vragen…...