Lezersrecensie
Mooie en meeslepende familieroman
Alles wat blijft van Roberta Recchia is vanuit het Italiaans naar het Nederlands vertaald door Irene Goes en Astrid Molenberg.
Het verhaal begint in de jaren ’50, waarin Marisa en Stelvio elkaar leren kennen. Het stel maakt het nodige mee en hoewel ze qua karakter nogal van elkaar verschillen, vallen ze uiteindelijk als een blok voor elkaar en trouwen ze. Ze krijgen een zoon, Ettore en een dochter, Elisabetta, die Betta wordt genoemd.
Vanaf dat moment maakt het verhaal een sprong in de toekomst naar augustus 1980, wanneer er een behoorlijk traumatische gebeurtenis plaatsvindt. Het gezin viert dan vakantie aan de kust in hun vakantiehuisje. Betta is dan 16 jaar oud en haar nichtje Miriam, ook 16, is een week met het gezin mee.
Na deze dag, die hun leven totaal op zijn kop heeft gezet, moeten ze verder zien te leven met het gebeurde en een manier vinden om het trauma een plaats te kunnen geven. Wat de personages niet weten, is dat Miriam getuige was van de gebeurtenis. Ze heeft dit echter nooit aan iemand verteld en blijft erover zwijgen.
Roberta Recchia neemt ruim de tijd om de karakters van haar personages uit te diepen. Je leert ze daardoor ook goed kennen en leeft met ze mee in hun gevoelens van rouw, onmacht, wanhoop en de keuzes die ze daarbij maken. Door de meeslepende schrijfstijl en soms poëtische zinnen, wordt je helemaal het boek ingezogen.
Alles wat blijft is een mooi geschreven familieroman, waarin de nodige emoties en thema’s de revue passeren, die het lezen meer dan waard is.
Het verhaal begint in de jaren ’50, waarin Marisa en Stelvio elkaar leren kennen. Het stel maakt het nodige mee en hoewel ze qua karakter nogal van elkaar verschillen, vallen ze uiteindelijk als een blok voor elkaar en trouwen ze. Ze krijgen een zoon, Ettore en een dochter, Elisabetta, die Betta wordt genoemd.
Vanaf dat moment maakt het verhaal een sprong in de toekomst naar augustus 1980, wanneer er een behoorlijk traumatische gebeurtenis plaatsvindt. Het gezin viert dan vakantie aan de kust in hun vakantiehuisje. Betta is dan 16 jaar oud en haar nichtje Miriam, ook 16, is een week met het gezin mee.
Na deze dag, die hun leven totaal op zijn kop heeft gezet, moeten ze verder zien te leven met het gebeurde en een manier vinden om het trauma een plaats te kunnen geven. Wat de personages niet weten, is dat Miriam getuige was van de gebeurtenis. Ze heeft dit echter nooit aan iemand verteld en blijft erover zwijgen.
Roberta Recchia neemt ruim de tijd om de karakters van haar personages uit te diepen. Je leert ze daardoor ook goed kennen en leeft met ze mee in hun gevoelens van rouw, onmacht, wanhoop en de keuzes die ze daarbij maken. Door de meeslepende schrijfstijl en soms poëtische zinnen, wordt je helemaal het boek ingezogen.
Alles wat blijft is een mooi geschreven familieroman, waarin de nodige emoties en thema’s de revue passeren, die het lezen meer dan waard is.
1
Reageer op deze recensie