Lezersrecensie
De zee geeft ruimte
Lara Billie Rense
Notities van een tussenmens
Een zee van ruimte
Het begrip Tussenmens is door Marieke Lucas Rijneveld al gebruikt en klinkt in tegenstelling tot non- binair positiever, schrijft deze doorsnee vrouw in haar ervaringenbundel als tussenmens.
Ik ben een plek waar iets blijft liggen in de bocht van een rivier, aldus de dichteres Marie in Over het zwijgen van Roelof ten Napel. Marjan Slob schrijft in Filosofie van 11 juni 2024 Een mens is geen verhaal: Volgens Marie is het niet waarachtig om jezelf te verwarren met dat wat je over jezelf kan vertellen. De Denker des Vaderlands stelt dat ze steeds meer weerzin krijgt tegen al die zogenaamd onthullende, biografisch getoonzette interviews die de geïnterviewde dwingend toebuigen naar zijn of haar verleden. Alsof de wording van jouw persoonlijkheid een kwestie van ‘en- toen- en -dus -toen’ is. Alsof de lineaire weg van je wiegje naar daar waar je nu staat jouw aard het beste verklaart.
En even dacht ik dat Lara Billie inderdaad die weg was ingeslagen. De aanpak van Lara B. is persoonlijk, gewaagd, open en tegelijkertijd onderzoekend, journalistiek, toelichtend. Veel citaten die voor mij het lezen van dit persoonlijk relaas interessant maken en me nieuwe dingen leren. Het is voor Lara B. niet zo simpel dat die in een verkeerd lichaam zit maar die schrijft op pagina 21: Ik voel me in deze wereld niet thuis met mijn ziel èn mijn lichaam. Ik kan niet precies aangeven hoe mijn binnenste mijn buitenste beïnvloedt. Ik weet ook niet precies hoezeer mijn lijf doorwerkt in mijn gemoed. Wel weet ik dat er iets niet klopt en dat weet ik al lang. En dan citeert ze Donna Haraway : Het is van belang welke kwesties we gebruiken om andere kwesties te overdenken. Het maakt uit welke verhalen we gebruiken om andere verhalen te vertellen, welke knopen knopen maken, welke gedachten gedachten denken, welke beschrijvingen beschrijvingen weergeven, welke verbindingen verbindingen leggen. Het doet ertoe welke verhalen werelden creëren, welke werelden verhalen creëren.
Schaamte, onzekerheid, haat omdat Lara B. moet handwerken en niet mag figuurzagen, verdriet omdat de jurk die Lara’s moeder maakte stom is. Lara wil voetballen. Verhuizing van de Biblebelt naar de Randstad. In Rijswijk weet ze het, gymnastiekdocent worden, dat wordt het.
P 47 Ik ben een achterblijver, een nog niet ontkiemd zaadje, omringd door bloeiende planten, mensen die voortvarend op een helder doel afgaan. Ik kom maar niet door mijn vlezige omhulsel heen. Bij gewassen heet dat kiemrust, het ontspruiten gebeurt later, onder de juiste omstandigheden. Maar zo voelt het niet bij mij, Ik voel geen rust. En de omstandigheden laten ook te wensen over.
Op de Sportacademie raakt ze bevriend met Marcus, de vriend voor het leven. Met Marcus gaat Lara B. naar Indonesië. “Maar wat is dat een mooie tijd, wanneer je begint te beseffen dat de wereld vol is van leven en schoonheid en wanneer je den aandrang voelt om alles te gaan ontdekken voor jezelf. Eerst later, soms veel later kom je ertoe om anderen daarvan te gaan vertellen of er iets van te vertoonen”, aldus Jac. P. Thijsse
Lara Billie verwoordt mooi diens situatie en diens wensen. P 117 Ik ben nooit een vrouw geweest en voel me ook geen man. De vulva, ja, de borsten nee.
Als lezer word je meegenomen in de gedachten, wensen, ervaringen van de hoofdpersoon, maar vooral ook in de emotionele ontwikkeling. De ontwikkeling die de laatste jaren heeft plaatsgevonden op het gebied van transitie, hormonen, de polen tussen man-vrouw, de overgang.
Beste Lara Billie, schrijft Iris Sommer, de schrijfster van o.a. Het Vrouwenbrein, de nieuwe studie van Louise Newson over testosteron voor postmenopauzale vrouwen is klaar en laat heel positieve effecten zien! In de bijlage de hoofdbevindingen. Groet Iris
Vriendin M, met wie Lara Billie in september gaat trouwen, steunt de wens om de borsten te laten amputeren en begeleidt Lara Billie. Een tussenmens is ze nu met een tussenstem.
Het is gezien, het is verteld, en nu bestaat het! (Luister, Sacha Bronwasser)
Alle verwijzingen, citaten maken het boek meer dan een ik-verhaal, een transitie, een kennismaking met het transnest. Een sterk debuut dat de lezer aan het denken zet.
Notities van een tussenmens
Een zee van ruimte
Het begrip Tussenmens is door Marieke Lucas Rijneveld al gebruikt en klinkt in tegenstelling tot non- binair positiever, schrijft deze doorsnee vrouw in haar ervaringenbundel als tussenmens.
Ik ben een plek waar iets blijft liggen in de bocht van een rivier, aldus de dichteres Marie in Over het zwijgen van Roelof ten Napel. Marjan Slob schrijft in Filosofie van 11 juni 2024 Een mens is geen verhaal: Volgens Marie is het niet waarachtig om jezelf te verwarren met dat wat je over jezelf kan vertellen. De Denker des Vaderlands stelt dat ze steeds meer weerzin krijgt tegen al die zogenaamd onthullende, biografisch getoonzette interviews die de geïnterviewde dwingend toebuigen naar zijn of haar verleden. Alsof de wording van jouw persoonlijkheid een kwestie van ‘en- toen- en -dus -toen’ is. Alsof de lineaire weg van je wiegje naar daar waar je nu staat jouw aard het beste verklaart.
En even dacht ik dat Lara Billie inderdaad die weg was ingeslagen. De aanpak van Lara B. is persoonlijk, gewaagd, open en tegelijkertijd onderzoekend, journalistiek, toelichtend. Veel citaten die voor mij het lezen van dit persoonlijk relaas interessant maken en me nieuwe dingen leren. Het is voor Lara B. niet zo simpel dat die in een verkeerd lichaam zit maar die schrijft op pagina 21: Ik voel me in deze wereld niet thuis met mijn ziel èn mijn lichaam. Ik kan niet precies aangeven hoe mijn binnenste mijn buitenste beïnvloedt. Ik weet ook niet precies hoezeer mijn lijf doorwerkt in mijn gemoed. Wel weet ik dat er iets niet klopt en dat weet ik al lang. En dan citeert ze Donna Haraway : Het is van belang welke kwesties we gebruiken om andere kwesties te overdenken. Het maakt uit welke verhalen we gebruiken om andere verhalen te vertellen, welke knopen knopen maken, welke gedachten gedachten denken, welke beschrijvingen beschrijvingen weergeven, welke verbindingen verbindingen leggen. Het doet ertoe welke verhalen werelden creëren, welke werelden verhalen creëren.
Schaamte, onzekerheid, haat omdat Lara B. moet handwerken en niet mag figuurzagen, verdriet omdat de jurk die Lara’s moeder maakte stom is. Lara wil voetballen. Verhuizing van de Biblebelt naar de Randstad. In Rijswijk weet ze het, gymnastiekdocent worden, dat wordt het.
P 47 Ik ben een achterblijver, een nog niet ontkiemd zaadje, omringd door bloeiende planten, mensen die voortvarend op een helder doel afgaan. Ik kom maar niet door mijn vlezige omhulsel heen. Bij gewassen heet dat kiemrust, het ontspruiten gebeurt later, onder de juiste omstandigheden. Maar zo voelt het niet bij mij, Ik voel geen rust. En de omstandigheden laten ook te wensen over.
Op de Sportacademie raakt ze bevriend met Marcus, de vriend voor het leven. Met Marcus gaat Lara B. naar Indonesië. “Maar wat is dat een mooie tijd, wanneer je begint te beseffen dat de wereld vol is van leven en schoonheid en wanneer je den aandrang voelt om alles te gaan ontdekken voor jezelf. Eerst later, soms veel later kom je ertoe om anderen daarvan te gaan vertellen of er iets van te vertoonen”, aldus Jac. P. Thijsse
Lara Billie verwoordt mooi diens situatie en diens wensen. P 117 Ik ben nooit een vrouw geweest en voel me ook geen man. De vulva, ja, de borsten nee.
Als lezer word je meegenomen in de gedachten, wensen, ervaringen van de hoofdpersoon, maar vooral ook in de emotionele ontwikkeling. De ontwikkeling die de laatste jaren heeft plaatsgevonden op het gebied van transitie, hormonen, de polen tussen man-vrouw, de overgang.
Beste Lara Billie, schrijft Iris Sommer, de schrijfster van o.a. Het Vrouwenbrein, de nieuwe studie van Louise Newson over testosteron voor postmenopauzale vrouwen is klaar en laat heel positieve effecten zien! In de bijlage de hoofdbevindingen. Groet Iris
Vriendin M, met wie Lara Billie in september gaat trouwen, steunt de wens om de borsten te laten amputeren en begeleidt Lara Billie. Een tussenmens is ze nu met een tussenstem.
Het is gezien, het is verteld, en nu bestaat het! (Luister, Sacha Bronwasser)
Alle verwijzingen, citaten maken het boek meer dan een ik-verhaal, een transitie, een kennismaking met het transnest. Een sterk debuut dat de lezer aan het denken zet.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van tineke van roozendaal
Gesponsord
Als Hyoyoung wordt gevraagd in een brievenwinkel in Seoul te komen werken, realiseert ze zich al snel hoe helend een brief kan zijn. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
