Lezersrecensie
Vijf vrolijke verhalen
Vijf vrolijke verhalen van Adriaan van Dis, mooie hardcover en een handig formaat boek van 156 pagina's.
De titel is niet helemaal waar want het zijn niet allemaal vrolijke verhalen.
Het eerste verhaal Gutmensch is niet vrolijk maar soms toch wel heel erg grappig, waarin een vrouw probeert voor het eerst couscous te bereiden voor de vluchtelingen uit het asielzoekerscentrum. " "Kikkererwten ? Ach dat vind ik zo zielig Nee niet van echte... " Het pakt niet zo goed uit, maar ik ga er maar van uit dat de bedoeling goed was.
In Panneman beschrijft Van Dis het verblijf van zijn vader in een inrichting door de ogen van een bange jongen.
In De Zwitser rijden enkele cameramannen en één schrijvende journalist door de woestijn op weg naar een kamp waar mensen zitten die aangewezen zijn voor een soort ontwikkelingshulp.
Vlagduin is het vierde verhaal en daarin komt een dorp tot leven vlak na de oorlog via diverse vertelstemmen.
Het vijfde verhaal is De rat van Arras Het gaat over een dame die meent in de zeventiende eeuw in Arras te hebben geleefd. Ze weet de schrijver te bewegen om samen met haar de speurtocht te ondernemen naar haar wortels. De verhalen zijn afwisselend, het ene verhaal wat mooier dan de ander. Het is ook net wat je aanspreekt, persoonlijk vind ik De rat van Arras het mooiste verhaal in deze bundel.
Het taalgebruik is prachtig met mooie woordspelingen.
Ik heb genoten van deze vijf verhalen ondanks dat ze niet echt vrolijk zijn en vind het boek een aanrader.
De titel is niet helemaal waar want het zijn niet allemaal vrolijke verhalen.
Het eerste verhaal Gutmensch is niet vrolijk maar soms toch wel heel erg grappig, waarin een vrouw probeert voor het eerst couscous te bereiden voor de vluchtelingen uit het asielzoekerscentrum. " "Kikkererwten ? Ach dat vind ik zo zielig Nee niet van echte... " Het pakt niet zo goed uit, maar ik ga er maar van uit dat de bedoeling goed was.
In Panneman beschrijft Van Dis het verblijf van zijn vader in een inrichting door de ogen van een bange jongen.
In De Zwitser rijden enkele cameramannen en één schrijvende journalist door de woestijn op weg naar een kamp waar mensen zitten die aangewezen zijn voor een soort ontwikkelingshulp.
Vlagduin is het vierde verhaal en daarin komt een dorp tot leven vlak na de oorlog via diverse vertelstemmen.
Het vijfde verhaal is De rat van Arras Het gaat over een dame die meent in de zeventiende eeuw in Arras te hebben geleefd. Ze weet de schrijver te bewegen om samen met haar de speurtocht te ondernemen naar haar wortels. De verhalen zijn afwisselend, het ene verhaal wat mooier dan de ander. Het is ook net wat je aanspreekt, persoonlijk vind ik De rat van Arras het mooiste verhaal in deze bundel.
Het taalgebruik is prachtig met mooie woordspelingen.
Ik heb genoten van deze vijf verhalen ondanks dat ze niet echt vrolijk zijn en vind het boek een aanrader.
1
Reageer op deze recensie