Interessant sciencefiction boek met open eindjes om zelf te speculeren

Waardering: 4,5 sterren.

Een intrigerende roman over de misdaadschrijver Tomas Boom. Op de ochtend dat hij op huwelijksreis zou gaan met zijn vrouw Suzanne lijkt ze te zijn verdwenen. Tomas gaat met zijn hond Toto een rondje wandelen in de hoop dat ze daarna terug is. Bij het buurthuis komen mensen samen die ook familieleden of vrienden missen. In tegenstelling tot Tomas schijnen ze het allemaal verwacht te hebben. Had hij zich dan zo afgesloten van de wereld tijdens het schrijven van zijn laatste boek? Of wilde hij het gewoon niet horen?

Op het eerste gezicht lijkt het boek elementen van een thriller te hebben maar als je meer informatie krijgt over de 'verplaatsing' van de verdwenen mensen krijgt het meer een sciencefiction tintje. Esther Gerritsen heeft een vlotte schrijfstijl waardoor de 314 pagina´s voorbijvliegen.

Categorie: roman met sciencefiction elementen.

Het verhaal:
Wat voor een situatie ontstaat er als ongeveer de helft van de wereldbevolking wordt uitgekozen om op een andere (verbeterde?) planeet te wonen maar dit zo plots gebeurd dat de andere, ogenschijnlijke minder belangrijke, helft achterblijft in chaos. Geen elektriciteit en internet, alleen het telefoonnetwerk doet het nog. Ester Gerritsen schetst hier in de eerste paar hoofdstukken een beeld van. Of het echt zo is dat alleen de nuttige en belangrijke mensen zijn verplaatst is niet helemaal bekend omdat het selectieproces geheim blijft. Het hoofdpersonage Tomas gaat daar gelijk al wel van uit. Is het een reflectie op zijn eigen zelfbeeld? Of is er een vergissing gemaakt. Zijn twaalfjarige zoon Parker is immers ook overgeplaatst en als vader zou hij toch wel belangrijk zijn voor zijn zoon?

Het duurt een tijd voor Tomas meer informatie krijgt over de verplaatsing van zijn familie. Zijn vrouw, ex-vrouw, zoon en moeder zijn allemaal verplaatst en Tomas is een achtergeblevene. Via een videoboodschap krijgt hij contact met zijn vrouw en hoort dat ze op een andere planeet zitten. Hier begint het sciencefiction deel van het verhaal.

Het boek is opgedeeld in drie delen: het eerste deel vond ik persoonlijk het interessantste. Een beetje post-apocalyptisch, een wereld zonder overheid waar de overgebleven mensen het zelf moeten zien te regelen. Wat speculeren over wat er gebeurt kan zijn. Veel vragen en nog weinig antwoorden maar door kleine hints blijft het boeien.

In het tweede deel gaan we naar de andere planeet en zien we wat daar gebeurd. Het hoe en wat zal ik niet te veel toelichten om het spannend te houden voor als je dit boek (nog) niet hebt gelezen. Er zaten interessante stukken bij over de titel van het boek: gebied 19. Wat het is en hoe het zou werken. Hierbij duiken we meer in de psyche van de mens en de mentale gesteldheid van de personages Tomas en Suzanne.

Het derde deel is vrij kort en voelt een beetje als een open einde. Veel onbeantwoorde vragen. Was het allemaal een experiment? Bestond die andere planeet wel? Is het hele boek een gedachtespinsel? Qua gevoel moest ik denken aan de film Blade Runner waarbij aan het eind nog niet duidelijk is of de hoofdpersoon nou een android is of niet. We zullen het wel nooit weten.

Conclusie:
Een boek waarbij je in het begin door de nieuwigheid van alles er helemaal ingezogen wordt en het door de ontwikkelingen in het verhaal blijft boeien. Je moet denk ik wel enige affiniteit hebben met sciencefiction maar het is niet zo zwaar gethematiseerd. Het eerste en tweede deel vond ik boeiender dan het afsluitende derde deel en daardoor geef ik dit boek geen vijf sterren.