Lezersrecensie
Papua Blues, want de weemoed is er!
Gelezen: Koos Knol, Papua Blues, uitgeverij Noordboek, 223 pagina's
Koos Knol is geboren en deels getogen in westelijk Nieuw-Guinea. Na zijn studie antropologie reist hij regelmatig, soms met zijn vrouw, terug naar dit gebied en koopt daar inheemse voorwerpen die hij naar de westerse markten brengt.
In Papua Blues vertelt Knol over zijn bezoeken en zijn jeugd. Zijn verhalen zijn meestal boeiend en leerzaam en zijn bovendien aantrekkelijk om te lezen. Het lukte mij niet zijn boek achter elkaar uit te lezen: verwerking is soms noodzakelijk. Sommige verhalen zijn ook erg kort, waardoor er in weinig bladzijden veel informatie tot de lezer komt.
Het boek wordt ingeleid door Raymond Corbey, hoogleraar culturele antropologie te Leiden. In een middenkatern zijn foto's opgenomen die de tekst op een aangename wijze verduidelijken.
Voor lezers die geïnteresseerd zijn in andere culturen zoals ik, vormt Papua Blues een boeiende leeservaring. Een geheel andere cultuur wordt levendig beschreven. Daarbij is de onderliggende toon er vaak een van weemoed. In het verhaal Mezelf zoeken in Serui geeft hij aan dat hij, op twaalfjarige leeftijd naar Nederland gekomen, zijn eerste levensjaren als niet relevant heeft beschouwd, als een aanhangsel. Nu weet hij dat het tegendeel waar is: die jaren vormden het fundament van zijn leven.
Papua Blues is mooi uitgegeven. Leuk is de jeugdfoto op de voorzijde. Het is een aantrekkelijk boek en ik geef het vier sterren.
Jan Heutink
Koos Knol is geboren en deels getogen in westelijk Nieuw-Guinea. Na zijn studie antropologie reist hij regelmatig, soms met zijn vrouw, terug naar dit gebied en koopt daar inheemse voorwerpen die hij naar de westerse markten brengt.
In Papua Blues vertelt Knol over zijn bezoeken en zijn jeugd. Zijn verhalen zijn meestal boeiend en leerzaam en zijn bovendien aantrekkelijk om te lezen. Het lukte mij niet zijn boek achter elkaar uit te lezen: verwerking is soms noodzakelijk. Sommige verhalen zijn ook erg kort, waardoor er in weinig bladzijden veel informatie tot de lezer komt.
Het boek wordt ingeleid door Raymond Corbey, hoogleraar culturele antropologie te Leiden. In een middenkatern zijn foto's opgenomen die de tekst op een aangename wijze verduidelijken.
Voor lezers die geïnteresseerd zijn in andere culturen zoals ik, vormt Papua Blues een boeiende leeservaring. Een geheel andere cultuur wordt levendig beschreven. Daarbij is de onderliggende toon er vaak een van weemoed. In het verhaal Mezelf zoeken in Serui geeft hij aan dat hij, op twaalfjarige leeftijd naar Nederland gekomen, zijn eerste levensjaren als niet relevant heeft beschouwd, als een aanhangsel. Nu weet hij dat het tegendeel waar is: die jaren vormden het fundament van zijn leven.
Papua Blues is mooi uitgegeven. Leuk is de jeugdfoto op de voorzijde. Het is een aantrekkelijk boek en ik geef het vier sterren.
Jan Heutink
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Toetser01
Gesponsord
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder met zijn kenmerkende warmte, scherpzinnigheid en humor.
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
Parijs 1942. Miri ontsnapt aan een razzia en komt terecht op het platteland. Op een nacht krijgt ze een gevaarlijke missie. Slaagt ze erin om zowel haar eigen leven als dat van anderen te redden?
