Geen tijd voor een recensie

Een kreet is de ramp niet is een verzameling essays. Omdat er nog geen recensie geschreven is, dump ik hier even mijn aantekeningen: korte notities en citaten. Zodra iemand de moeite neemt een echte recensie te schrijven, zal ik deze rommelzooi verwijderen. Tot die tijd zijn deze notities misschien net genoeg om een twijfelende lezer over de streep te trekken.

Ik wil Jeroen Mettes aan het werk zien
- Over Mettes’ gedicht N30.
- Mettes heeft zelfmoord gepleegd vlak na verschijnen van dit gedicht van 200 pagina’s.
- Flarfpoëzie: voer 2 onsamenhangende woorden in in Google en maak van de resultaten een gedicht
- De volgende zin lijkt vaak niet met de vorige te maken te hebben
- Toch leest Mettes vlot
- Er zit veel ritme in

Een ijlroman
- Over De donkere kamer van Damokles
- Is volgens Oosterhoff snel geschreven (ijlroman)
- De moord in Lunteren is bijv. niet logisch geschreven, einde van het boek is helemaal ijlend
- Oosterhoffs essay is genegeerd door Hermanskenners.

Tweemaal The Dead
- Verhaal van Joyce in The Dubliners
- Ook verfilmd
- Het verhaal begint met een samenkomst van veel mensen, zoomt in op een echtpaar, blijft uiteindelijk hangen bij de gedachten van 1 man
- Het verhaal en de film versterken elkaar

Uit het hoofd
- Over het gedicht Onze gedachten waren wel bijeen van Leopold.
- Om een gedicht beter te begrijpen moet je het uit je hoofd leren
- “krankzinnig mooi” (p.81)

Het interview
- Wat zijn de spelregels van het lezen van een boek? Bij veel boeken is dat duidelijk na de eerste bladzijde, maar bij andere boeken word je op het verkeerde been gezet.
- Hoe lees ik? Ik geef me over aan de regels, maar ik ben degene die speelt. Talloze parameters spelen bij de interactie een rol: de veronderstelde (on)zichtbaarheid van de auteur, de mate van waarheidspretentie, of het boek dun of dik is. Mijn eigen leeservaringen zijn een factor (op je 17e lees je boek X anders dan op je 50e).
- “Ik negeer deze vraag, al waardeer ik de scherpe toon”.

Dood van een schrijver
- De dood van Ivan Iljitsj is zo goed dat het geen literatuur meer is.
- Zo denkt de jongeling: De aarde [is] precies de geschikte plek voor mijn grootse avonturen.
- Het kapitalisme, nog veel grover, lelijker en alomtegenwoordiger dan in mijn jeugd, is bezig van samenleving en natuur een helse parodie te maken. De dood zal mij bevrijden van de noodzaak dit verder aan te zien.
- Er volgt een paginalange vertaling van een hallucinant en onnavolgbaar stuk van H.G. Wells. Knap vertaald, dat wel.

Ruimte maken
- Het politieke interview staat in de traditie van wat ik [...] ken als ‘neo-kritiek’, de attitude van alles en iedereen principieel wantrouwen en beschuldigen: ‘De kritische houding [...] munt uit in de productie van beschuldigende uitspraken.’ Neo-kritiek heeft de toon, maar niet de inhoud van echte kritiek.
- Heisa in de media over iets onbenulligs werkt als een rookgordijn, zodat echte onthullingen van programma’s als Zembla en Argos overstemd worden.
- Interviews kunnen de interpretatie en ontvangst van een gedicht of een roman verstoren. Daarom houdt Tonnus Oosterhoff er niet van.

Boekenkast van toen
- Klein stukje waarin de voetnoten langzaam de eigenlijke tekst overnemen. De voetnoten hebben zelf ook voetnoten, en de voetnoten van de voetnoten ook.