Erg vermoeiend

Een ongelooflijk hinderlijke misser in de vertaling is ‘bug’ vertalen als ‘spin’. Heinlein gebruikt het woord 161 keer, al dan niet in samenstellingen. Zo wordt ‘Bug War’ ‘Spinnenoorlog’ en ‘Bug colony’ ’Spinnenkolonie’. Het heeft me het hele boek door dwarsgezeten.
Het verhaal zelf is op enkele mooie delen over moraal na, eigenlijk niets dan militair gezeur en geneuzel. Paul Verhoeven heeft in zijn satirische verfilming precies de juiste dingen weten te treffen (zij het met veel Hollywood-water bij de wijn). Knap.
Veel wordt er geluld over tactieken en aantallen manschappen op de flank, marcheren en omsingelen, landen en hergroeperen. Afijn, ik geef u hieronder een staaltje (pag. 262):

“Met mijn peloton was alles voorlopig in orde – het was zo veilig als je maar zijn kunt op een vijandige planeet – maar ik had mijn handen vol voordat Cunha’s eerste groep de hoekpunt van ons vak bereikte. Ik moest namelijk:
1. De pelotonscommandant lokaliseren die dit vak vóór mij had bezet.
2. Het vak indelen en de verschillende stukken aan de leiders van de groepen en secties aanwijzen.
3. Verbinding maken met acht pelotonscommandanten – vier aan de zijden en vier aan de hoekpunten- van wie er vijf hun positie al behoorden te hebben ingenomen (die van het vijfde en eerste regiment) en er drie (...) nog onderweg waren.
4. Mijn eigen jongens zo snel en efficiënt mogelijk hun beoogde posities laten innemen.
Dat laatste moest als eerste gebeuren, want de open rij waarin we na de landing hierheen waren gemarcheerd sloeg natuurlijk nergens op.”

U moet zich voorstellen dat het hele boek met dit soort tekst gevuld is. Erg vermoeiend.