Lezersrecensie
Deurwaarder, notaris, senator, corrupt en crimineel
De Schaduw staat wat te mijmeren terwijl hij uit het raam van zijn hotelkamer kijkt. Hij logeert daar samen met Silvère. Charles C.M. Carlier kijkt binnen bij een bekend persoon, deurwaarder, notaris en senator. Terwijl hij Bruno een lopend verslag, opgesmukt met Schaduwiaanse humoristische maar niet bijster flatterende commentaren, geeft van de strapatsen van de deurwaarder valt die plots dood neer. De Schaduw rent in kamerjas en op pantoffels naar de overkant en is de eerste om de dode te vinden. Moord met ooggetuige.
En dan begint het avontuur, wie, hoe, waarom... De senator blijkt niet van onbesproken gedrag, de familierelaties ingewikkeld, de buitenechtelijke relaties nog ingewikkelder.
De humor van Havank op zijn best in dit oudere verhaal waarbij De Schaduw al de hoofdrol speelt en Bruno Silvère een rol op het tweede plan. Manon, ondertussen veilig getrouwd met Silvère, mag enkel een beetje op de achtergrond meedoen. Een stewardess zorgt voor de nodige schoonheid en amoureuze gevoelens bij de Schaduw.
De plot is die van een gesloten kamer mysterie, met ooggetuige zelfs. Een beperkt aantal verdachten en erg ingewikkelde onderlinge relaties. Er worden vele kilometers gereden en gevlogen om alles uit te pluizen. En er is een korte, weliswaar telegrafische, uitstap naar Scotland Yard in Engeland.
De finale is al even heftig als onverwacht, maar Havank slaagt er in om alle losse eindjes tot ieders tevredenheid aan mekaar te knopen.
De cover, een gestileerd wit hem boven zwarte broek tegen een rode achtergrond met prominent de naam van de schrijver bovenaan in beeld, wijkt een beetje af van de overbekende reeks cover van het mannetje met sigaar, maar is duidelijk van dezelfde hand en verder niet van belang.
Veel aktie, een spannende speurtocht, heel veel humor met woordspelingen en referenties naar bestaande personen, gebeurtenissen en toestanden. De gebruikte psychologie wordt uitvoerig toegelicht door de Schaduw zelf, al laten we in het midden of echte psychologen het met hem eens zullen zijn. Zeer origineel en toch blijft het geloofwaardig.
En dan begint het avontuur, wie, hoe, waarom... De senator blijkt niet van onbesproken gedrag, de familierelaties ingewikkeld, de buitenechtelijke relaties nog ingewikkelder.
De humor van Havank op zijn best in dit oudere verhaal waarbij De Schaduw al de hoofdrol speelt en Bruno Silvère een rol op het tweede plan. Manon, ondertussen veilig getrouwd met Silvère, mag enkel een beetje op de achtergrond meedoen. Een stewardess zorgt voor de nodige schoonheid en amoureuze gevoelens bij de Schaduw.
De plot is die van een gesloten kamer mysterie, met ooggetuige zelfs. Een beperkt aantal verdachten en erg ingewikkelde onderlinge relaties. Er worden vele kilometers gereden en gevlogen om alles uit te pluizen. En er is een korte, weliswaar telegrafische, uitstap naar Scotland Yard in Engeland.
De finale is al even heftig als onverwacht, maar Havank slaagt er in om alle losse eindjes tot ieders tevredenheid aan mekaar te knopen.
De cover, een gestileerd wit hem boven zwarte broek tegen een rode achtergrond met prominent de naam van de schrijver bovenaan in beeld, wijkt een beetje af van de overbekende reeks cover van het mannetje met sigaar, maar is duidelijk van dezelfde hand en verder niet van belang.
Veel aktie, een spannende speurtocht, heel veel humor met woordspelingen en referenties naar bestaande personen, gebeurtenissen en toestanden. De gebruikte psychologie wordt uitvoerig toegelicht door de Schaduw zelf, al laten we in het midden of echte psychologen het met hem eens zullen zijn. Zeer origineel en toch blijft het geloofwaardig.
1
Reageer op deze recensie