Mammelies ten einde raad

Toverij speelt een grote rol in dit tweede en laatste deel van de boeken Fabian van Fallada.
Uiteraard Mammelies, maar ook Jean Mordant en zelfs Fabian beginnen te toveren, geholpen door Knudde, die zelf gemaakt is uit toverij. Maar al dat getover zijn zetten en tegenzetten en soms gewoon nodig om het tempo te versnellen, merkwaardig genoeg is het belang groot maar de impact heel wat minder.
Wat wel van groot belang is, is dat Wannes onder invloed van de speelduivel door het dobbelen en drinken zichzelf en Kasper voor 10 jaar onder de wapens laat "pressen". Zij worden soldaat en het is aan Fabian om daar een oplossing voor proberen te vinden.
Lo Vermeulen brengt ook in dit boek een prettig lezende en positieve afwisseling van spanning, magie en de nodige humor. Onderhuids zijn er natuurlijk de verwijzingen naar het volksleven ten tijde van Breughel, al worden de scherpe kantjes van armoede, vuiligheid en honger zeker niet getoond.
Op het einde moet Mammelies aan haar Meester bekennen dat niet alleen haar toverspiegel onrepareerbaar gebroken is maar dat ze tot overmaat van ramp Knudde is kwijtgeraakt. Ze hoopt op hulp maar krijgt enkel verwijten en een deadline waarbinnen ze alles moet opgelost krijgen - inclusief haar quotum aan goede daden.
Fabian, geholpen door Anne, zal redding proberen te brengen, maar het wordt nog erg spannend.