Middeleeuws: broedermoord, magie, doodgewaande erfgenaam van de troon keert terug

De allereerste jeugdreeks van de BRT (nu VRT) in kleur. Een ridderverhaal waarbij de bekende auteurs Lo Vermeulen en Karel Jeuninckx borg staan voor de kwaliteit van de tekst en laatstgenoemde de historische verantwoording en de factcheck op zich neemt.
Heel opvallend, waar in de vorige topreeksen van de BRT, zoals Keromar, Kapitein Zeppos en Axel Nort alles overgoten was met een laag humor, is dat in Het Zwaard Van Ardoewaan niet het geval. Hier wordt alles veel serieuzer genomen, dat is natuurlijk wel in stijl met de grote ridderverhalen uit de Middeleeuwse literatuur. Al maakt dat het lezen (of tv-kijken) heel wat minder aangenaam en blijven de beide boeken (die traditie werd wel volgehouden, al waren het er drie bij Kapitein Zeppos, 1 per seizoen van de tv-serie), eigenlijk enkel daardoor, onder de verwachtingen.
Toch zit er alles in om het spannend te houden. Een zwaard dat enkel uit een balk kan getrokken worden door de wettge Heer van Ardoewaan, een geheimzinnig wit paard dat door niemand gevangen nog bereden kan worden, een vuurman, een heks om maar enkele van de mysterieuze elementen te noemen. De Vuurman blijkt een buitenaards wezen te zijn, en dat op zich vloekt wel met het middeleeuwse ridderkader, de jonge maagd die samen met de Vuurman naar zijn rijk vertrekt (en tot haar dood eenzaam zal blijven) past dan weer wel in de middelleeuwse traditie van tragische verhalen (inderdaad, verwijzend naar de Griekse tragedies).
De schrijvers nemen uitgebreid de tijd om naar het sociale weefsel van de donekere tijden (die helemaal niet zo donker waren voor de rijken) waarbij de machthebber kon beschikkeen over leven en dood van laten en horigen (dank u, lessen vaderlandse geschiedenis).
Maar het verhaal zelf is spannend, en doordat het in de eerste plaats verfilmd werd in wekelijkse afleveringen, die de aandacht van de jeugd moest kunnen vasthouden, anders gingen ze gewoon buiten spelen, zit het vol aktie.