Meer dan 5,6 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een spannend jeugdverhaal dat vermoedelijk wou meesurfen op het succes van het verhaal door Daniel Defoe

Tommy Verhaegen 02 juni 2024
De versie van het boek dat ik hier recenseer heeft als titel "Schipbreuk - Leven als Robinson Crusoe" meegekregen.
De ondertiteling "Leven als Robinson Crusoe" moet vooral als aanduiding van het soort boek gezien worden en zeker niet al te letterlijk genomen hebben. In dit boek komen de schipbreukelingen al haast onmiddellijk in een grote luxe terecht omdat ze heel veel uit hun schip kunnen redden. Hier en daar zijn er wel parallellen maar niet zoveel dat er van plagiaat sprake is - eerder een soort draaiboek met "best practices" bij schipbreuk. Er wordt trouwen ook enkele keren expliciet verwezen naar Robinson Crusoe van Daniel Defoe.
De cover geeft een noodtoestand op een schip mee, waarbij vooral de stomp van de afgebroken mast opvalt. Dat is dan ook het begin van het schipbreukelingenverhaal, maar niet het begin van het boek.
Het boek telt 66 korte hoofdstukjes zodat het toch nog aan 160 bladzijden komt. Dat leest wel snel.
Het meeste wordt verteld vanuit het standpunt van de jonge Willem, soms wordt er even overgesprongen naar tweede stuurman Wilke (die wel de belangrijkste figuur in het verhaal is) of de ouders van Willem. Het broertje Tommy blinkt vooral uit door ongehoorzaamheid, nukken en gevaarlijk gedrag, waarbij hij zelfs zijn zusje haast doodschiet.
Het verhaal speelt in het verleden, ze varen met een zeilschip zonder moderne technologie of communicatiemiddelen. Dat verklaart ook de totale afwezigheid van wokeness en het zonder pardon afschieten van de 'wilden'.
Uitgerust met goede bijlen en houtbewerkersgereedschap slagen ze er in om op korte termijn een grote hoeveelheid bomen te vellen en te gebruiken om huizen, schuren, omheiningen en meubels te bouwen. Kippen, geiten en varkens vermenigvuldigen zich, dus voedselgebrek kennen ze niet - daar ze dat menu ook nog eens kunnen aanvullen met vis en schildpadden.
Het tempo van het verhaal ligt hoog, er is veel aktie en een zekere dosis spanning, maar in de verhaallijn komen heel wat quasi-herhalingen voor, dat geeft soms een déjà-vu gevoel. Humor is er niet veel en romantiek ontbreekt compleet. De psychologische diepgang wordt samengevat door hun geloof in god als de grote Voorzienigheid die alles regelt.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Tommy Verhaegen

Gesponsord

Leen (27) zit gevangen in een kelder. Pas als hij zelf begrijpt waarom, zal zijn moeder hem vrijlaten. Literaire thriller. Spannend en aangrijpend. Vakantietip!

Stemmen laat de kracht van taal laat zien. Bijzonder knap hoe Boekwijt erin slaagt warmte en kou en hoop en verdriet in enkele zinnen te vangen.