Een verwend jongetje van de hemel naar de hel wanneer hij als slaaf/gladiator in opleiding verkocht wordt

Het beschermde en aangename leven dat een jonge Romein "in de provincie" leidt wordt verstoord door de moord op zijn vader. Hijzelf ervaart een heel erg pijnlijk ontwaken wanneeer hij en zijn moeder als slaven worden weggevoerd. Marcus is erg naïef en overtuigd van zijn eigen gelijk, hij is gewend dat de wereld rond hem draait en verwacht dan ook dat hij in zijn rechten hersteld wordt zodra hij zijn zaak kan uitleggen bij de juiste personen. Heel het boek blijft hij die illusie achtervolgen, van de ene - letterlijk - pijnlijke terechtwijziging tot de volgende.
Het boek is gebaseerd op grondige kennis van de Romeinse zeden en gewoonten en lijfstraffen en slavernij zijn dan ook normaal in het dagelijkse leven. Marcus krijgt van beide meer dan zijn deel.
Avontuurlijk en regelmatig onderbroken door een positief element wanneer iemand hem toch probeert te helpen of troosten, maar het is toch vooral het relaas van een heel lange vernedering en een hard ontwaken van een verwend jongetje in de heel erg harde realiteit. Huilen helpt niet, het is letterlijk aanpassen en vechten of sterven, sterven is geen echte keuze maar het lot dat hem wacht bij de minste (grote) fout die hij maakt.
Op het einde krijgen we een duidelijke tijdsaanduiding wanneer hij Julius Caesar ontmoet, die is in Rome aan de weg aan het timmeren maar nog volledig onderdanig aan Pompeius.
Door de historisch correcte achtergrond en het standpunt van de slaaf waaruit het verhaal verteld wordt is dit niet zo'n aangenaam boek om te lezen. Wel spannend en vol aktie maar ook vol wanhoop - het gaat essentieel wel over een jongetje van 12 jaar die uit zijn luxeleventje wordt weggerukt en als slaaf wordt weggevoerd, om dan als gladiator met als doel eervol te sterven tot vermaak van de vrije Romeinse burgers.
Op de cover staat "Boek 1" vermeld dus er is waarschijnlijk ook nog een deel 2, geen idee of ik de moeite nog zal nemen om ook dat te lezen. Het einde is natuurlijk wel een cliffhanger - hoe zal het Marcus verder vergaan in zijn streven naar ontsnapping of vrijheid, groeit er iets romantisch tussen hem en Portia, het nichtje van Julius Caesar, wiens lijfwacht hij wordt en zal hij zijn moeder nog levend kunnen terugvinden en redden. En natuurlijk blijft ook de vraag of hij nog wraak zal kunnen nemen om de moordenaar van zijn vader, de man die zijn moeder en hemzelf als slaven heeft verkocht?
De schrijver stapt wel losjes over het feit heen dat zijn Romeise vader geld leende en niet echt van plan was om dat correct terug te betalen omdat hij - heel hooghartig - zich beroemde op zijn Romeins staatsburgerschap en het feit dat hij Pompeius persoonlijk kende.
En dan heb ik het nog niet over de revelatie over de echte afkomst van Marcus gehad, iets wat pas in de laaste bladzijden bekend wordt en meteen een totale plotwending betekent.