13

Van Marte Jongbloed heb ik een enkel boek gelezen, veelal met een historische inslag. Nu is er - rond de dodenherdenking op 4 mei en Bevrijdingsdag op 5 mei een boek waarin het getal 13 een belangrijke rol speelt.
Marte Jongbloed schreef een redelijk kort verhaal (zo'n 90 tekstpagina's - ik heb ze niet geteld) over het bombardement op Rotterdam. Het is een intens verhaal geworden dat ik ca. 11 jaar en oudere (ook geschikt voor brugklassers) kan aanraden. Zal het op de bestellijst plaatsen voor onze school.

Het is mei 1940. De 13-jarige Joop is op weg naar oom Rook (vanwege zijn sigarettengebruik is oom Ruud zo genoemd) en zijn broer Anton. Joops vader is bij een verkeersongeval om het leven gekomen. hij woont bij zijn moeder en een zus en een broer, broer Anton. Er is gebrom van veel vliegtuigen. In 13 minuten worden 13 bommen op Rotterdam gegooid. Joop raakt gedesoriënteerd door de walm, het stof en de verbijstering.
Hij komt Marie tegen. Samen proberen ze te redden wat te redden valt. Marie is daadkrachtig en steekt de handen uit de mouwen.
Naast het hulp verlenen vraagt Joop zich vertwijfeld af of de familieleden zich in veiligheid hebben kunnen brengen. Zijn huis is compleet vernield.

Intens is deze zoektocht beschreven. Prima boek, zeker ook voor minder leeslustigen.
Op de schutbladen zijn foto's in zwart-wit. Achterin een tekstje als je meer wilt weten, waarbij ook verwezen wordt naar bijvoorbeeld 'Een aap op de wc.', een tekstgedeelte komt ook in dit boek voor als apen van Blijdorp in veiligheid worden gebracht en op het toilet worden gestald.

Omslag vind ik aantrekkelijk en treffend. De zwarte kat op de voorzijde heeft ook een rol in het verhaal.
Het voorwoord is van Koos Postema en ook dat ontroert.

Inmiddels 85 jaar geleden, maar door de huidige wereldsituatie actueler dan veel jaren geleden voor mogelijk werd gehouden. Het zou goed zijn als jongeren (en eigenlijk ook ouderen) zo'n verhaal tot zich nemen.

Dik vier sterren.