Lezersrecensie
Onblusbaar verdriet
Het is een gevaar als je twee boeken achter elkaar leest met eenzelfde thematiek. Eerst las ik ‘Kauw van jou’ en daarna dit boek ‘ Brand’ van Anke Kranendonk. Beide boeken gaan over het verlies van een geliefd familielid, respectievelijk een broer en een zus.
Het grootste verschil is de leeftijdsgroep. Het eerstgenoemde boek is voor lezers vanaf ca. 10 jaar en dit boek vanaf ca. 15 jaar.
Waarom gevaarlijk zoals in de beginzin geopperd? Je gaat vergelijken en ik vind dit boek van Anke Kranendonk minder aangrijpend geschreven. Het raakt mij minder.
Het verhaal start overigens opvallend met een heftige, erotische scène. Céline heeft wel zin in Roman. Laatstgenoemde is de protagonist van het verhaal.
Hij zit dicht na het overlijden van zijn zusje bij een brand, nu vier jaar geleden. Daardoor kan Roman maar moeilijk zijn emoties en gevoelens laten blijken.
De verhouding met Céline is dan ook terughoudend en moeizaam. De broers van Roman gaan ogenschijnlijk luchtiger om met het verdriet. Zijn ouders hebben het wel zwaar, dat wordt minder expliciet beschreven, maar blijkt wel duidelijk.
Dan komt een oudere vriend in zijn leven. Roman gaat bij een aantal keren naar de vrijwillige brandweer voor oefeningen ( te toevallig?) en dan komt er een belangrijke vraag bij Roman naar boven.
Het is allemaal broeierig. Toch kon ik mij niet helemaal laven aan denkrichting van het verhaal.
Misschien moet je boeken met een soortgelijk onderwerp niet achter elkaar lezen. Bekenden gerenommeerde recensenten als Jan van Coillie (Vlaming) en Jaap Friso ( van jaapleest) waren uitgesproken positief over dit boek.
Dus, oordeel vooral zelf.
Ik geef er 3,5 ster voor en door de vlotte, eigentijdse dialogen overgeheld naar vier.
Ik denk dat leerlingen van onze school (mavo//havo) het wel een aantrekkelijk verhaal vinden, al was het alleen maar door de openingsscène.
Het grootste verschil is de leeftijdsgroep. Het eerstgenoemde boek is voor lezers vanaf ca. 10 jaar en dit boek vanaf ca. 15 jaar.
Waarom gevaarlijk zoals in de beginzin geopperd? Je gaat vergelijken en ik vind dit boek van Anke Kranendonk minder aangrijpend geschreven. Het raakt mij minder.
Het verhaal start overigens opvallend met een heftige, erotische scène. Céline heeft wel zin in Roman. Laatstgenoemde is de protagonist van het verhaal.
Hij zit dicht na het overlijden van zijn zusje bij een brand, nu vier jaar geleden. Daardoor kan Roman maar moeilijk zijn emoties en gevoelens laten blijken.
De verhouding met Céline is dan ook terughoudend en moeizaam. De broers van Roman gaan ogenschijnlijk luchtiger om met het verdriet. Zijn ouders hebben het wel zwaar, dat wordt minder expliciet beschreven, maar blijkt wel duidelijk.
Dan komt een oudere vriend in zijn leven. Roman gaat bij een aantal keren naar de vrijwillige brandweer voor oefeningen ( te toevallig?) en dan komt er een belangrijke vraag bij Roman naar boven.
Het is allemaal broeierig. Toch kon ik mij niet helemaal laven aan denkrichting van het verhaal.
Misschien moet je boeken met een soortgelijk onderwerp niet achter elkaar lezen. Bekenden gerenommeerde recensenten als Jan van Coillie (Vlaming) en Jaap Friso ( van jaapleest) waren uitgesproken positief over dit boek.
Dus, oordeel vooral zelf.
Ik geef er 3,5 ster voor en door de vlotte, eigentijdse dialogen overgeheld naar vier.
Ik denk dat leerlingen van onze school (mavo//havo) het wel een aantrekkelijk verhaal vinden, al was het alleen maar door de openingsscène.
1
Reageer op deze recensie