Arti en Bub

Als ik de tekeningen van Yvonne Jagtenberg zie ben ik al verkocht. Ik houd erg van deze manier van illustreren. Ze werd daar ook meermaals voor bekroond. Het zal altijd een persoonlijke smaak blijven, maar de tekeningen tillen het boek op naar een hogere score of woordelijke waardering. Het zijn haast kinderlijk aandoende kleurenillustraties waarbij de naïviteit ook past bij de twee wezels, Arti en Bub.

Het boek liet mij denken aan de boeken van Ed Franck en Thé Tjong Khing- 'Panda en Eekhoorn'. Haast elke vergelijking gaat mank, maar het heeft wel die achtergrond.

Het boek van Jagtenberg bevat negentien korte voorleesverhaaltjes over deze twee vrienden. Het zijn gebeurtenissen voor peuters vanaf ca. 3 jaar. De avonturen spelen zich dan ook dichtbij het huis af.
Ik las ergens dat er wat meer afwisseling in de verhalen had gemogen. met dat kritiekpuntje ben ik het wel eens. Het is nu veel eikeltjeskoffie drinken.
Het is overigens de vraag of de peuter dat ook zo ervaart. Die kan best genieten van de veilige avonturen van dit wezelduo. Arti heeft plotseling een hoed op zijn hoofd en dat blijkt dat de boodschappentas te zijn. Hij was de weg kwijtgeraakt en zette toen maar de tas op zijn hoofd. Kinderlogica toch?
Aan het eind - want ze hebben best meningsverschillen - wordt de vriendschap bevestigt.: 'Jij bent mijn enige échte bovenste beste vriend'.
De tekst bevat overigens veel dialogen. Het lettertype is erg groot met ruime interlinie. Zodoende kunnen beginnende lezers (7+) de verhalen zelf lezen. Ik vind ze het geschiktst als voorleesverhaal. Na de vriendschapsverklaring in hun laatste avontuur kunnen z3e wandelen en eten. Wat gaan ze uiteindelijk doen? Juist ja, eikeltjeskoffie drinken.

Nog niet overtuigd. Kijk dan maar eens naar de prent op bladzijde 78.
Heerlijk geïllustreerd.


Vier sterren.