Lezersrecensie
Moxie=lef
Eigenlijk kan ik elke recensie over boeken van Caja Cazemier met dezelfde woorden beginnen. Haar schrijfstijl is uiterst eenvoudig en de boeken zijn goed te begrijpen, dus laagdrempelig.
Met 'Harde handen' schreef ze een schrijnend en gevoelig verhaal over kindermishandeling. Zoals we de auteur meestentijds kennen, is het einde dan weer hoopvol. Misschien in dit geval nog iets te rooskleurig.
Moxie wordt in het boek 13 jaar en zij woont met haar vader , moeder en zus Daisy thuis. Ze krijgt - net als haar moeder en hond Wapper geregeld klappen van vader. Het waarom blijft eigenlijk tot het eind verborgen al zijn er wel subtiele hints.
Gelukkig heeft Moxie haar hond en een vriendin Eslem en een warme moeder die tijd en ruimte voor haar heeft. Daarnaast is er een jongen, Tammo, die haar in het park ontmoet bij het uitlaten van hun beider honden. De hond van Tammo, Tex, is dood. Althans dat vertelt Tammo. De vork zit iets anders in de steel.
In haar vrije tijd werkt Moxie, althans het is meer helpen, in de fotozaak van Lisanne. Ook Lisanne is een warm bad voor Moxie. En dan blijkt dat Moxie ook gevoel heeft voor fotografie. Zij maakt beelden van honden en Lisanne stuurt een foto in voor een westrijd.
Uiteraard ligt de focus op de gevoelens van Moxie. Eigenlijk weten we niet of vader ook zusje Daisy afranselt. Wel haar moeder.
Het gedrag van Moxie is best wel realistisch geschetst. Eigenlijk wil ze haar pa niet verraden en aan niemand vertellen wat er gebeurt. De blauwe plekken en striemen leiden wel tot argwaan.
De oplossing is steevast dezelfde. je moet iemand in vertrouwen nemen en ervoer praten. Gelukkig doet Moxie dat ook. Volgens Tammo betekent haar naam lef. Moxie= lef. Oftewel: trek aan de bel.
Het einde is wensvervullend. Je hoopt eigenlijk dat het bij dit soort gevallen zo verdergaat, maar dat lijkt mij niet altijd het geval.
Er is een kort nawoord met verwijzing naar organisaties als 'Veilig Thuis' en 'de Kindertelefoon'.
Ik geef er 3,5 ster voor, maar gezien de ernst en belangrijkheid van dit onderwerp naar boven afgerond.
Het is voor lezers vanaf ca. 13 jaar.
Begin 2025 verschijnt het nieuwe boek van Caja Cazemier' Geen saldo'.
Met 'Harde handen' schreef ze een schrijnend en gevoelig verhaal over kindermishandeling. Zoals we de auteur meestentijds kennen, is het einde dan weer hoopvol. Misschien in dit geval nog iets te rooskleurig.
Moxie wordt in het boek 13 jaar en zij woont met haar vader , moeder en zus Daisy thuis. Ze krijgt - net als haar moeder en hond Wapper geregeld klappen van vader. Het waarom blijft eigenlijk tot het eind verborgen al zijn er wel subtiele hints.
Gelukkig heeft Moxie haar hond en een vriendin Eslem en een warme moeder die tijd en ruimte voor haar heeft. Daarnaast is er een jongen, Tammo, die haar in het park ontmoet bij het uitlaten van hun beider honden. De hond van Tammo, Tex, is dood. Althans dat vertelt Tammo. De vork zit iets anders in de steel.
In haar vrije tijd werkt Moxie, althans het is meer helpen, in de fotozaak van Lisanne. Ook Lisanne is een warm bad voor Moxie. En dan blijkt dat Moxie ook gevoel heeft voor fotografie. Zij maakt beelden van honden en Lisanne stuurt een foto in voor een westrijd.
Uiteraard ligt de focus op de gevoelens van Moxie. Eigenlijk weten we niet of vader ook zusje Daisy afranselt. Wel haar moeder.
Het gedrag van Moxie is best wel realistisch geschetst. Eigenlijk wil ze haar pa niet verraden en aan niemand vertellen wat er gebeurt. De blauwe plekken en striemen leiden wel tot argwaan.
De oplossing is steevast dezelfde. je moet iemand in vertrouwen nemen en ervoer praten. Gelukkig doet Moxie dat ook. Volgens Tammo betekent haar naam lef. Moxie= lef. Oftewel: trek aan de bel.
Het einde is wensvervullend. Je hoopt eigenlijk dat het bij dit soort gevallen zo verdergaat, maar dat lijkt mij niet altijd het geval.
Er is een kort nawoord met verwijzing naar organisaties als 'Veilig Thuis' en 'de Kindertelefoon'.
Ik geef er 3,5 ster voor, maar gezien de ernst en belangrijkheid van dit onderwerp naar boven afgerond.
Het is voor lezers vanaf ca. 13 jaar.
Begin 2025 verschijnt het nieuwe boek van Caja Cazemier' Geen saldo'.
1
Reageer op deze recensie