Bonk en Zwaan

De kop is eraf. Het eerste boek uit 2025. ‘Mijn jaar in een tent’ uit 2020 was het eerste boek van dit zelfstandig te lezen tweeluik. In het genoemde boek is Zwaan de hoofdpersoon en zij heeft een actie bedacht om geld in te zamelen voor vluchtelingen. Finn, die de bijnaam, Bonk krijgt is nu de hoofdpersoon. Als meent eerste boek gelezen hebt weet je al het een en ander. Het is echter niet noodzakelijk.
Bink logeert bij zijn oom en tante, want zijn ouders hebben ernstige problemen en het is geen pretje om in hun nabijheid te verblijven.
Bonk helpt Zwaan met de actie en ondertussen worstelt hij met de thuissituatie. Dat is het sterkste deel van het boek.
De schrijfstijl van Fischer is aangenaam. Het had van mij wat bondiger gemogen en naarmate het einde vordert -het is ingedeeld in twaalf maanden- neemt de spanningsboog wat af. Het wordt dan iets minder interessant, althans zo heb ik dat ervaren. Het is redelijk uitgekauwd.
Opvallend is het non-fictie gehalte. Meestal aan het eind van de hoofdstuk wordt uitleg gegeven over natuur, spreekwoorden en uitdrukkingen en wordt de betekenis van elke maandnaam uitgelegd. Sommigen -zo las ik - vinden dit overbodig. Dat is erg persoonlijk. Nodig is het niet, maar als er lezers zijn die interesse hebben in die weetje is dat mooi meegenomen.
Zeker als stand alone een prima boek. Als je het eerste boek gelezen hebt, is het wellicht minder boeiend omdat je een groot deel over de actie van Zwaan al kent.
We beginnen dit nieuwe jaar dan ook maar met een positieve score van 4 sterren. Hoop dat de score op Hebban nog eens aangepast wordt in een tienpuntsschaal. Dat maakt het beoordelen overzichtelijker.
Leeftijd is ongeveer 10 plus.