Lezersrecensie
Baasje spelen
Over dit prentenboek werd op diverse blogs geschreven. vandaar dat ik het boek geleend heb om voor te lezen tijdens mijn afsluitende sessie van de VoorleesExpress.
De andere prentenboek - waaronder een Prentenboek top 10 tijdens de Nationale Voorleesdagen. Dat boek moet ik dan ook maar eens op de kop tikken.(Een voor jou, twee voor mij)
Het is heel herkenbaar voor spelende kinderen en ook nog eens aanstekelijk en prachtig (in eenvoud) geïllustreerd.
Wezel komt 's middags thuis en treft Beer en Das aan die samen aan het spelen zijn. Dat zint Wezel allerminst, want Das is zijn vriend. Das probeert de zaak op 4e lossen en stelt voor om met z'n drietjes te spelen. Wezel is wel enthousiast, maar Beer minder, zeker wanneer hij hoort dat ze vadertje en moedertje gaan spelen en hij het kind is en derhalve na bed moet. De nukkigheid die daarbij hoort, is perfect weergegeven in tekst en tekeningen.
Om uit de misère te komen, het lijkt wel ons huidige kabinet, stelt Das voor om voetbal te spelen. Ook niet. Dan maar memory. Ook niet. Zelfs verstoppertje kan de goedkeuring niet wegdragen.
Als Das dan zijn das haalt om te vertrekken, krijgt hij verbaasde blikken van Beer en Wezel met de conclusie 'We waren net zo fijn aan het spelen'. Morgen komt Das weer verder spelen.
Als Beer reageert dat hij dan de baas is, heeft Das een machtig antwoord in petto.
Er is veel dialoog in de tekst, een tekst die in fijn, groot lettertype is gedrukt. Zoals reeds geschreven is het gedrag heel herkenbaar bij kinderen en nodigt uit om op speelse wijze te bespreken. Zeker ook in groeps- of klassenverband.
Bij een prentenboek zijn de illustraties uiteraard van groot belang. Ik ben erg gecharmeerd van die ruwe met dikke krijtlaan omlijnde tekeningen. Vooral de emoties zijn goed getroffen. Dat doen mij denken aan de Kikker-boeken van Max Velthuijs, waarbij een enkel lijntje de gevoelens verraadde.
Zelfs beide schutbladen zijn de moeite waard om zorgvuldig te bekijken. Het is zomaar een ode aan de lust van het lezen.
Dikke vier sterren voor dit alleraardigste prentenboek voor kinderen vanaf ca. 4 jaar. Ook voor iets oudere kinderen nog de moeite waard.
Dit prentenboek past goed bij het thema van de Boekenweek 2024.
De andere prentenboek - waaronder een Prentenboek top 10 tijdens de Nationale Voorleesdagen. Dat boek moet ik dan ook maar eens op de kop tikken.(Een voor jou, twee voor mij)
Het is heel herkenbaar voor spelende kinderen en ook nog eens aanstekelijk en prachtig (in eenvoud) geïllustreerd.
Wezel komt 's middags thuis en treft Beer en Das aan die samen aan het spelen zijn. Dat zint Wezel allerminst, want Das is zijn vriend. Das probeert de zaak op 4e lossen en stelt voor om met z'n drietjes te spelen. Wezel is wel enthousiast, maar Beer minder, zeker wanneer hij hoort dat ze vadertje en moedertje gaan spelen en hij het kind is en derhalve na bed moet. De nukkigheid die daarbij hoort, is perfect weergegeven in tekst en tekeningen.
Om uit de misère te komen, het lijkt wel ons huidige kabinet, stelt Das voor om voetbal te spelen. Ook niet. Dan maar memory. Ook niet. Zelfs verstoppertje kan de goedkeuring niet wegdragen.
Als Das dan zijn das haalt om te vertrekken, krijgt hij verbaasde blikken van Beer en Wezel met de conclusie 'We waren net zo fijn aan het spelen'. Morgen komt Das weer verder spelen.
Als Beer reageert dat hij dan de baas is, heeft Das een machtig antwoord in petto.
Er is veel dialoog in de tekst, een tekst die in fijn, groot lettertype is gedrukt. Zoals reeds geschreven is het gedrag heel herkenbaar bij kinderen en nodigt uit om op speelse wijze te bespreken. Zeker ook in groeps- of klassenverband.
Bij een prentenboek zijn de illustraties uiteraard van groot belang. Ik ben erg gecharmeerd van die ruwe met dikke krijtlaan omlijnde tekeningen. Vooral de emoties zijn goed getroffen. Dat doen mij denken aan de Kikker-boeken van Max Velthuijs, waarbij een enkel lijntje de gevoelens verraadde.
Zelfs beide schutbladen zijn de moeite waard om zorgvuldig te bekijken. Het is zomaar een ode aan de lust van het lezen.
Dikke vier sterren voor dit alleraardigste prentenboek voor kinderen vanaf ca. 4 jaar. Ook voor iets oudere kinderen nog de moeite waard.
Dit prentenboek past goed bij het thema van de Boekenweek 2024.
1
Reageer op deze recensie