Een leeuw als ouder, hoe verzin je het?

Toen Oscar op een vrijdagochtend wakker werd kreeg hij de schrik van zijn leven. Zijn ouders waren nergens te bekennen, maar op zijn dekbed ligt een levensechte en levensgrote mannetjesleeuw.
Het blijkt een heel aardige mannetjesleeuw die de rol van zijn ouders (of opa?) met verve vervult. De leeuw heeft alle tijd - geen sociale media - om het Oscar naar de zin te maken. Er worden pannenkoeken gebakken en de leeuw leest steevast voor uit zijn lievelingsboek ' 'Mack en de verdwaalde wagen' en zo meer.

Avonturen staan ook op het programma: een museumbezoek, een luchtgevecht uit de Tweede Wereldoorlog , voetballen, bezoeken ze het graf van zijn overleden oma en treedt hij op tegen kinderen die Oscar pesten.
Dat gaat allemaal niet zo gemakkelijk als leeuw. Daarom verandert hij diverse keren van gedaante. Hij wordt onder meer een kever, een hond, een sprinkhaan en een meeuw.

Aan het eind wordt de leeuw wat knorriger en verlangt Oscar steeds meer naar zijn ouders en komt ook opa op de proppen.

Het is een fantasievol verhaal dat verbeeldingskracht vereist. Het verhaal blijft een beetje raadselachtig.
Ik vind het vooral een geslaagd voorleesverhaal voor kinderen vanaf ca. 8 jaar. Zelf lezen zou ik zeggen: 9 jaar en ouder. Het kan ook al eerder, maar dat ligt aan de leesvaardigheid en verbeelding van de lezer.. Het kan zijn zijn dat niet iedereen deze fantasievolle overgangen aantrekkelijk vindt of de draad kwijtraakt.

De illustraties zijn van de bekende illustrator Benji Davies, vooral bekend van het prentenboek (in 2025 uitgegeven als cadeauboek voor beperkt bedrag) 'De kleine walvis.
Het zijn charmante zwart-witillustraties.
Zelf had ik het boek in wat groter formaat uitgegeven en ik vind de grauwe papiersoort niet aantrekkelijk.

Het wonderlijke verhaal maakt dat echter meer dan goed.
Vier sterren voor dit opmerkelijke boek,