Vinkepinkje en haar Wybertjes

Toegegeven, helemaal objectief ben ik niet. Dat zal ik kort uitleggen. Er zijn boeken die je op een of andere manier ontzettend begeesteren/aanspreken/ontroeren. Ik heb dat met het eenvoudig geschreven 'Nachtboek van Jelle' van Beatrijs Nolet. Dat verhaal heb ik circa 20 jaar voorgelezen aan brugklassers van mavo en havo. Ik beloonde dat boek met vijf sterren, omdat de thematiek mij raakte en de beschrijving van de hoofdpersoon.
Vorige week - tijdens het naar huis fietsen - meldde een examenkandidaat dat ze het boek nog goed kon herinneren. Het had dus indruk gemaakt. Heerlijk om te horen.
Buiten mijn leesgebied -hoofdzakelijk boeken voor 12+ en prentenboeken voor de Voorleesexpres - las ik dit boek omdat de naam van Beatrijs Nolet op de voorkant prijkte.
Het is een avontuurlijk verhaal voor lezers vanaf ca. 8 jaar. Vink (9 jaar) gaat zelfstandig met de trein op reis, want ze gaat naar haar vader die niet bij haar moeder woont. Deze avontuurlijke treinreis krijgt een wending als haar vader niet op het station op het afgesproken tijdstip staat. Vink heeft geen mobiele telefoon - mag van haar moeder pas als ze tien jaar is. Van het ene avontuur in het andere komt ze terecht.
Het is levendig geschreven. De auteur is al op leeftijd (1942) en dat merk je soms. Ik wist niet dat wybertjes - die ik in mijn jeugdjaren at - nog bestonden. Ik heb die naam toch maar even gegoogeld. Ze bestaan nog.
Beetje spanning, beetje humor, veel misverstanden, veel avontuur.
De hoofdstukken (woorden) beginnen met een ingekaderd tekstdeel waarin de vermissing van Vink en de zoektocht wordt toegelicht.
Enkele zwart-wittekeningen verlevendigen het verhaal.

Gewoon een vlot leesbaar verhaal. 95 pagina's zijn geen beletsel . Je hebt het zo uit, ook kinderen.

3,5 ster als waardering, maar gezien de bovenaan beschreven subjectiviteit slaat de eindbalans uit naar 4. Wat die Jelle toch niet allemaal teweeggebracht heeft.