Storm van leugens

Maar even de titel gekopieerd. Van Sophie McKenzie veel boeken gelezen. Jeugdthrillers zijn het.
Deze jeugdthriller krijgt vier sterren en dat is te danken aan de originele invalshoek van het boek. Over de twee minpunten schrijf ik zo.
Hoofdpersonage Hollie (14) werkt op school aan een project over de zeewering. Ze doet dat met vriendin Parker en Rex, zoon van het bedrijf dat gaat over de bescherming tegen stormen, wateroverlast en tsunami’s. Dat project heeft dus saai onderwerp, maar het verandert als een tante voorspelt dat er echt een verwoestende storm komt. Holle ontdekt dat er gerommeld is met een pakbon en er voor een miljoen minder uitgegeven is aan beschermend staal. Ze verdenkt de moeder van Rex, mevrouw Somersby. Dat tot frustratie van Rex, de jongen op wie Hollie een oogje heeft.
Dan komt de eerste golf van een tsunami. Het drietal komt letterlijk in de storm terecht, maar ook figuurlijk. Ze ontdekken een leugen die vergaande gevolgen heeft.

Spannend is het best wel. Dan toch die minpunten. Het onderwerp is vernieuwend, maar of jonge lezers dat ook zo ervaren vind ik twijfelachtig. Het is sowieso de vraag of een 14-jarige zo betrokken is en deze activiteit onderneemt.
Het tweede minpunt. Op mijn voorzijde prijkt een sticker 10+. Jammer. Dat zal wellicht oudere lezers ontmoedigen dit boek te lezen. Het boek is veel eerder geschikt voor lezers vanaf ca. 12 of 13 jaar.
Oh ja, de flaptekst zorgde ook voor wat ergernis in huize Jansen. Rex (tussen haakjes,’ en knappe klasgenoot’ ). Dit cliché komt inmiddels de neusgaten uit. Mag wel eens wat anders geformuleerd worden. De vraag rijst of je dat steeds moet benoemen.

Even getwijfeld over drie sterren. Toch vier sterren ingevuld. Dat is puur vanwege de goede schrijfstijl, de aanwezige spanning en de originele invalshoek. Het onderwerp is in deze tijd actueel: klimaatverandering.