Wat als Juno ...

De boeken van Anna van Praag vind ik soms moeilijker te doorgronden dan de woorden die zij heeft opgeschreven. Ik kan mij het boek 'Jona' voor de geest halen.
Haar laatste boek 'Waar ben je?' is wellicht wat toegankelijker, maar ook deze psychologisch knap geschreven jeugdroman (voor circa 15+) is gelaagd. Het zijn vooral boeken voor de geoefendere lezer. denk maar aan de prayers van Jaleesa.
Ik lees wel eens beschrijvingen over jeugdboeken en bij dit boek valt mij op hoe verschillend er gereageerd wordt op het omslag. Zelf vind ik het niet bijzonder mooi/geslaagd, maar het past wel bij de inhoud van deze roman.
Het verhaal wordt verteld door Milan, nu 15 jaar en gaat -enigszins- over de verdwijning van zijn zus Juno (nu 18 jaar oud). Waarom het cryptische enigszins? Dat heeft te maken met daadwerkelijke inhoud. Juno heeft (had) een escaperoomfascinatie.
Milan ontmoet vriendin Jaleeza (van Ghanese afkomst) en middels aanwijzingen die Juno heeft achtergelaten en gesprekken met bijv. haar biologische vader proberen ze te achterhalen waar Juno verblijft, als ze nog leeft.
Dat klinkt als een spannende zoektocht en dat is ook indringend verwoord, maar eigenlijk speelt er iets heel anders.

Na de scheiding heeft haar moeder een nieuwe vriend ontmoet. Die stiefvader is tien jaar geleden - Milan was toen 5 jaar en Juno 8 jaar - op tragische wijze om het leven gekomen. Moeder is daardoor een zestal jaar in een depressie belandt, en haar relatie met Juno en Milan is door die gebeurtenis veranderd.

Dat alles klinkt wellicht wat vaag, maar Van Praag heeft er round characters van gemaakt. Dat is eigenlijk het sterkste punt van deze mooie roman. Het is gelukkig geen overdreven dik boek geworden. De woorden doen ertoe, niet het aantal tekstpagina's. Althans, dat is mijn persoonlijke opvatting.

Het slot is best wel gelaagd en geeft ook de mogelijkheid tot eigen interpretatie. Dat is vaak ook de bedoeling bij een psychologische roman.

Ach, ik kan er 4,5 ster voor geven, maar het is best een knap boek geworden. Vooral het gegeven van de jonge leeftijd (5 en 8 jaar) ontroert. Om dat te begrijpen moet je wel het boek lezen. Dat kan ik iedere liefhebber van jeugdliteratuur ( of je nou docent bent zoals ik en de jeugd aan het lezen wil krijgen of niet )aanraden.