ver-ver-verhuizen

Ik heb het vermoeden dat het boek 'Windstil' niet veel aandacht zal genereren. Dat heeft te maken met onder meer het omslag (het lijkt mij niet uitnodigend) en de onderwerpen: verhuizen en stotteren.
Vooral het eerstgenoemde onderwerp is redelijk uitgekauwd. Ik had dan ook bedenkingen, maar las ergens positieve berichten over dit verhaal.

Het zou jammer zijn als dit boek ongelezen blijft. Ondanks de weinig originele onderwerpen (ook over stotteren zijn diverse jeugdboeken geschreven) is het een goed verhaal geworden. De aanschafinformatie voor de bibliotheken geeft maar weer eens aan dat de menselijke recensent node gemist wordt, want het is wederom een nietszeggend stukje en zeker niet uitnodigend voor de bibliothecaris om dit boek aan de collectie toe te voegen.

Het verhaal heeft een wat ouderwetse setting, het geeft in elk geval rust in een gejaagde wereld. De natuur is belangrijk. Het speelt zich af op een niet nader genoemd Waddeneiland. Dan praat je snel over de natuur. Wij komen vaak op Ameland, ons favoriete eiland, en dan is de rust en de natuur niet ver weg.

Jonas verhuist met zijn zusje Daan en vader en moeder naar een eiland in de Waddenzee. De vader van Jonas is daar geboren. Jonas heeft nog een probleem: hij stottert.
Dat stotteren is belangrijke handicap in zijn relatie met zijn vader. Hij krijgt therapie .
Het meest mist hij zijn vriendje Boris. Gelukkig komt die op bezoek tijdens de herfstvakantie. Jonas heeft op zijn nieuwe school wel contact met Maartje, die heel veel initiatief neemt om Jonas welkom te heten.
Maartje en Jonas (en ook Boris, later) ontmoeten een man met een hond, Leendert. Dat gegeven is belangrijk in het verhaal. Ook Leendert stottert en dat schept een band.
Belangrijke vraag: waarom is zijn vader zo terughoudend? Er moet meer aan de hand zijn en kan de logopedist Rob Jonas helpen bij zijn handicap?

De tekst is in mooie groene kleur en er zijn diverse illustraties (van de natuur) in groen-grijstinten.
Die passen goed bij dit 'rustige' verhaal.
Ondanks de weinig originele onderwerpen is (zijn)de verhaallijn/de verhaallijnen goed en mooi uitgewerkt.
Het zou jammer zijn dat dit boek ongelezen bleef en op de stoffige boekenplank belandt. Voor lezers voor wie het allemaal wat minder gejaagd moet.

4 sterren.