Lezersrecensie
Mooi tijdsbeeld van de jaren zeventig
De verhalenbundel 'Mooie boel' van Monika Sauwer verscheen in 1978. In 1983 volgde 'Koude kermis', dat er een onlosmakelijk geheel mee vormt.. Monika Sauwer (1946) heet eigenlijk Yolande Nusselder. Onder haar pseudoniem is zij niet alleen de schrijfster, maar ook de hoofdpersoon van de zeventien verhalen in 'Mooie boel' en 'Koude kermis'. De heldin beleeft onder flinke inname van alcohol en medicijnen talloze, vaak erotische, avonturen. Ook haar bezoeken aan nogal vreemde psychologen komen regelmatig aan de orde. Het levert bij elkaar een mooi en soms grappig tijdsbeeld op van de late jaren zeventig.
In een aantal verhalen is Monika een stuk jonger. Die beschrijvingen van haar jeugd zijn komisch en ontroerend. Hoogtepunt van deze bundels is het lange verhaal ‘Aletta’, dat bijna de helft van 'Koude kermis' beslaat. Het beschrijft de ingewikkelde vriendschap van Monika met Letteke, vanaf haar vierde jaar tot aan een tragisch einde heel veel jaren later.
Monika Sauwer is in deze bundels een knap vertelster met een prachtige, sobere stijl. Dat vonden meer mensen: 'Mooie boel' kreeg indertijd het Gouden Ezelsoor voor het best verkochte debuut. Maar wat ellendig dat die bundel, ook nog in de tweede druk, ontsierd wordt door talloze, vaak storende, zetfouten. Dat de tekst toch stevig overeind blijft, mag een wonder heten. 'Koude kermis' heeft dit probleem gelukkig niet. 'Mooie boel' en 'Koude kermis' hebben de tand des tijds heel goed doorstaan. Hopelijk komt er nog eens een mooie, goed gecorrigeerde heruitgave.
(Eerder in een afwijkende versie gepubliceerd op Boekennieuws.nl)
In een aantal verhalen is Monika een stuk jonger. Die beschrijvingen van haar jeugd zijn komisch en ontroerend. Hoogtepunt van deze bundels is het lange verhaal ‘Aletta’, dat bijna de helft van 'Koude kermis' beslaat. Het beschrijft de ingewikkelde vriendschap van Monika met Letteke, vanaf haar vierde jaar tot aan een tragisch einde heel veel jaren later.
Monika Sauwer is in deze bundels een knap vertelster met een prachtige, sobere stijl. Dat vonden meer mensen: 'Mooie boel' kreeg indertijd het Gouden Ezelsoor voor het best verkochte debuut. Maar wat ellendig dat die bundel, ook nog in de tweede druk, ontsierd wordt door talloze, vaak storende, zetfouten. Dat de tekst toch stevig overeind blijft, mag een wonder heten. 'Koude kermis' heeft dit probleem gelukkig niet. 'Mooie boel' en 'Koude kermis' hebben de tand des tijds heel goed doorstaan. Hopelijk komt er nog eens een mooie, goed gecorrigeerde heruitgave.
(Eerder in een afwijkende versie gepubliceerd op Boekennieuws.nl)
1
Reageer op deze recensie