Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Dag zonder vlees of vis en zonder concessie aan smaak

Tosca Janssens 02 september 2014

Sinds manlief en dochter bekeerd zijn tot respectievelijk verganist en (part-time) vergetariër zoeken mijn ogen bij de kookboeken automatisch naar de plank ‘Vegetarisch’. De keuze is groter aan het worden, al heb ik nog steeds moeite met het vinden van echt goede veganistische kookboeken. Vegetarisch koken is aan een opmars bezig en dat zie je ook aan het aanbod van kookboeken op dit gebied. Zo lag Veg! (het River Cottage boek met groenten in de hoofdrol) van Hugh-Fearnsley-Whittingstall in een grote stapel bij mijn plaatselijke boekhandel naast de reguliere kookboeken.

Persoonlijk houd ik het meest van kookboeken die er smakelijk uitzien, zowel van buiten als van binnen. Veg! is zo’n boek, de kaft is prachtig, met verschillende groentesoorten als groene stempelafdrukken op een witte achtergrond. Maar ook het binnenwerk is mooi verzorgd en aantrekkelijk, met kleurenfoto’s van alle gerechten op mat papier en duidelijke ingrediëntenlijstjes bij elk recept. Ieder recept heeft een kleine, persoonlijke inleiding van de auteur die maken dat je direct met het koken ervan wilt beginnen.

De recepten zijn goed te volgen, met voldoende aanwijzingen en logisch van opbouw. Voor deze recensie heb ik gekozen voor de romige paddenstoelensoep. We zijn allemaal dol op paddenstoelen en in deze soep gaat maar liefst 750 gram.

Romige paddenstoelensoep
4-6 personen

Ingrediënten
30 g boter
2 preien, alleen het witte en lichtgroene deel, gewassen, in dunne ringen
takje tijm
750 g paddenstoelen, grof gesneden (bv portabella en kastanjechampignons)
1 klein teentje knoflook, fijngesneden
1 eetlepel bloem
1,2 liter hete paddenstoelen­ of groentebouillon
100 ml slagroom, plus wat extra voor eroverheen
paar raspjes nootmuskaat
2 eetlepels droge sherry (indien gewenst)
handje bieslook, dragon of peterselie, fijngesneden, voor eroverheen

Bereiden
Smelt de boter in een grote pan op middellaag vuur en fruit de prei met de tijm, terwijl je af en toe roert, tot ze zacht zijn ­ongeveer 10 minuten.
Draai het vuur naar middelhoog en voeg de paddenstoelen toe met een snuf zout (hierdoor komt het sap er sneller uit). Bak een paar minuten tot ze zacht worden en het sap eruit komt.
Voeg de knoflook toe en roer een minuutje door, strooi er dan de bloem over en roer nog een paar minuten. Schenk de hete bouillon erbij, breng aan de kook en laat 20 minuten zachtjes sudderen zonder deksel op de pan.
Verwijder de tijm. Doe in een blender en zet aan tot de soep glad is (of schenk driekwart van de soep in de blender en laat de rest grover als je van soep met meer textuur houdt). Doe terug in de pan.
Voeg de room toe aan de soep, samen met de nootmuskaat, en verhit langzaam terwijl je roert. Voeg de sherry toe, als je die gebruikt, proef en kijk of er peper, zout of nootmuskaat bij moet.
Schep de soep in verwarmde kommen, schenk er een krulletje room overheen en strooi er wat van de kruiden over.

De hoeveelheden genoemd in het recept kloppen prima, al is het gerecht eerder voor 4 personen dan voor 6, maar dat kan er ook aan liggen dat de soep zo lekker is en we er allemaal een zeer ruim bord vol van aten. De platte peterselie erover en wat extra versgemalen zwarte peper maakte de soep helemaal af. Lekker met stokbrood of foccacia.

Wat wel aardig is om te weten is dat de schrijver van Veg! zelf geen vegetariër is, misschien is dat de reden waarom je eigenlijk in geen enkel gerecht het vlees mist. Mijn theorie is dat een kok die normaal gesproken wel vlees of vis gebruikt zijn best doet om gerechten zonder zo smaakvol mogelijk te maken.
Ik heb het boek inmiddels ook cadeau gedaan aan een goede vriendin (met kritische tienerdochter die geen vlees eet) en zij heeft alle gerechten in het boek al minstens een keer gemaakt.

Veg! is uitermate geschikt voor koks met drukke gezinnen en weinig tijd die af en toe een dag geen vlees of vis eten maar geen concessies willen doen aan de smaak. Vooral het hoofdstuk ‘Eten uit de voorraadkast’ is voor hen heel handig, met snelle recepten en ingrediënten die de meeste mensen wel in de kast hebben staan.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Tosca Janssens

Gesponsord

Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?

Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.

Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.

Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.

Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.

Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!

Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!

Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.

Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft

In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.

De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.

Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.

Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.

Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.

De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!

De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?

Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.

Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.

Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu

Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?

Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.

Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur