Zielroerend!

Gelukkige dagen is een ontroerend boek dat de levensbeschrijving vertelt van Sil en haar naasten nadat zij op relatief jonge leeftijd de diagnose Alzheimer krijgt. In verschillende perspectieven, die van Sil zelf, haar partner en haar twee beste vrienden wordt beschreven hoe zij omgaan met de ziekte en de gevolgen daarvan. In grote stappen zie je de achteruitgang van Sil plaatsvinden en de worsteling van zowel Lina, als ook haar vrienden Pier en Barbara die er allen mee te maken krijgen. Een boek dat gevoelens losmaakt, vooral als je er zelf mee te maken krijgt  (of hebt gehad).  Het laat je nadenken over je eigen leven: heb je alles goed geregeld? Moet dat al op relatief jonge leeftijd? De schrijfstijl is simpel. Geen ingewikkelde of poëtische zinnen. Hoeft ook niet: het onderwerp geeft al genoeg stof tot nadenken.

"Ik weet niet meer waar ik ben, maar ook niet meer wanneer ik ben". Van Marissing geeft voor mij met deze zin de essentie van het verhaal weer.