Alsof je zelf over de straten van Sevilla wandelt

In Dochters van Sevilla van Susana Martín Gijón volgen we Damiana, die werkt als prostituee in Sevilla in de zestiende eeuw. Ze is één van de meest bekende en gewilde vrouwen in de stad en trots op haar betrekking in één van de betere hoerenhuizen van de stad.

De vloot naar de Nieuwe Wereld ligt klaar om te vertrekken uit Sevilla. Maar als er een lijk wordt gevonden op het boegbeeld van het vlaggenschip zien de vele scheepslui dat als een slecht voorteken, waardoor de afvaart vertraging oploopt.

Die vertraging kan Damiana weinig schelen, maar de moord wel. Het slachtoffer is namelijk haar vriendin Violante, een andere prostituee. En hetgeen dat Damiana haar in bewaring had gegeven is verdwenen.

In haar zoektocht naar de moordenaar neemt Damiana contact op met haar oude jeugdvriendin Carlina, die een heel ander leven heeft gekozen in het klooster. Kunnen de meisjes elkaar nog helpen of zijn ze teveel uit elkaar gegroeid? En wat heeft het verleden te maken met de moorden?

Deze historische roman heeft meer dan genoeg spanning. Het is dus een bijzondere mix van geschiedenis en thriller. Erg leuk om eens te lezen. De setting is voor mij ook bijzonder, want ik heb zelf enkele maanden in Sevilla gewoond. Hoewel de stad veel veranderd is sinds 1580, herken ik toch ook wel voldoende. Damiana wandelt op den duur zelfs door de straat waar ik woonde!

Het boek heeft vrij ingewikkeld taalgebruik. Ik moet zeggen dat ik dat niet de prettigste stijl vond. Het duurde dus even voor ik er aan gewend was. Omdat het verhaal wel redelijk snel spannend wordt, merkte ik wel dat ik geen moeite had te blijven lezen. En op den duur went de schrijfstijl wel. Door de korte hoofdstukken gaat het ook lekker vlot.

Het verhaal is opgedeeld in meerdere delen, hoewel in nog steeds niet echt snap wat het nut was van deze verdeling. Ik vond niet dat er een heel opvallend verschil zat die deze opdeling logischer maakte. En er zaten ook geen tijdsprongen tussen de verschillende delen.

Ik vond het boek echt goed en het verhaal heel meeslepend. Op den duur zie je fragmenten uit een dagboek van veel langer geleden, die mooie verhalen verteld van een inheems volk. Ik dacht eerst dat dit een Zuid-Amerikaans volk was, maar na wat research zag ik dat het om een Afrikaans volk gaat. Dit was erg interessant om te lezen, hoewel het wel heel lang onduidelijk was waar dit naartoe ging.
M
Het einde vond ik onbevredigend. Het boek bouwt heel lang op en ik vond het al gek dat ik het bijna uit had. Het boek laat nog heel veel ruimte voor een vervolg, waarvan ik ook hoop dat het er zal komen. Maar ik denk dat dit semi-open einde een keuze is om wat meer aan de fantasie van de lezer over te laten. Zelf had ik een iets duidelijker afgerond einde willen zien. Zeker omdat Martín Gijón verder vrij gedetailleerd schrijft.

Zeker 4 sterren waard. Een klein kwart puntje aftrek omdat het einde me minder beviel zou ik uitkomen op 3,75 sterren.

Dank Hebban, voor het recensie-exemplaar