soms is het tijd voor een klassieker

Ik houd van redelijk wat variatie in de soort boeken die ik lees. En eens in de zoveel tijd is het dan gewoon tijd voor een klassieker. Een boek wat al ouder is en wat duizenden mensen voor mij al gelezen hebben.
Het thema 'rassenhaat' spreekt me aan.En hoe zich dat in Amerika ontwikkeld heeft en zich nu nog ontwikkelt Het blijft maar actueel...
In verschillende vormen komt dit thema voor in behoorlijk wat boeken die ik las. Bijvoorbeeld in de jury van Grisham, maar ook in de keukenmeidenroman van Stockett.
En ondanks dit toch zware thema wordt dit boek nergens echt zwaar. Dit komt volgens mij door het gekozen perspectief. Het verhaal wordt verteld vanuit het gezichtspunt van het jonge meisje Scout. Ook het taalgebruik lijkt hierop aangepast. De zinnen zijn nooit te lang, de woorden nooit moeilijk en ook de beschrijvingen zijn duidelijk en to the point. Precies waar ik van houd.
Ik heb erg genoten van dit boek en wil ook zeker het boek 'Ga heen, zet een wachter' van deze schrijfster lezen. Dit boek gaat weer over Scout, maar dan twintig jaar later...