Lezersrecensie
Mooie en interessante roman
Met ‘De bloemendochters’ mocht ik deelnemen aan de boekenclub De bloemendochters, georganiseerd door HarperCollins Holland. Waarvoor hartelijk dank!
Tessa Collins is een pseudoniem voor Silke Ziegler, een Duitse schrijfster.
Speciaal voor deze familiesaga heeft ze dit pseudoniem gekozen. De T en de C verwijzen naar de voorletters van haar twee kinderen en ze wilde graag een naam die Engels klonk omdat de saga zich in Cornwall afspeelt.
De bloemendochters is vertaald door Jeannet Dekker.
Dalia groeit op op het landgoed Blooming Hall. Haar moeder is overleden bij haar geboorte en haar grootouders hebben haar groot gebracht. Dalia was heel gelukkig op Blooming Hall. De zomers werden altijd met de hele familie daar doorgebracht en ze beleefde fijne tijden met haar vier nichtjes.
Na het overlijden van grootmoeder vind een tante van Dalia een brief van de onbekend gebleven vader van Dalia. Grootmoeder wilde daar nooit over praten en hield het geheim. Het blijkt dat hij in Mexico woont. Dalia wil naar hem op zoek en reist naar Mexico.
Het verhaal heeft twee tijdlijnen. De ene vertelt over het verleden van de moeder van Dalia, Camellia. De andere tijdlijn vertelt over Dalia in het heden. Langzaamaan brengt het verhaal over het verleden van Camellia meer duidelijkheid voor Dalia. Ze voelt zich thuis in Mexico en gaat er veel van houden.
In het begin was het moeilijk om in het verhaal te komen omdat er veel personages beschreven worden. Dalia’s familie is groot. Gaandeweg het verhaal wordt dat minder en leest het boek prettig.
De beschrijvingen over de natuur in Mexico, de cultuur, het eten, zijn mooi. Je waant je echt in Mexico en voelt bij wijze van spreke de hitte. Er wordt uitgebreid geschreven over de geschiedenis van de Maya’s en dat maakt het verhaal extra interessant.
Ik heb genoten van de reis van Dalia en ik ben benieuwd naar de volgende delen die de verhalen vertellen over haar andere nichtjes.
Ik geef dit boek 4 sterren.
Tessa Collins is een pseudoniem voor Silke Ziegler, een Duitse schrijfster.
Speciaal voor deze familiesaga heeft ze dit pseudoniem gekozen. De T en de C verwijzen naar de voorletters van haar twee kinderen en ze wilde graag een naam die Engels klonk omdat de saga zich in Cornwall afspeelt.
De bloemendochters is vertaald door Jeannet Dekker.
Dalia groeit op op het landgoed Blooming Hall. Haar moeder is overleden bij haar geboorte en haar grootouders hebben haar groot gebracht. Dalia was heel gelukkig op Blooming Hall. De zomers werden altijd met de hele familie daar doorgebracht en ze beleefde fijne tijden met haar vier nichtjes.
Na het overlijden van grootmoeder vind een tante van Dalia een brief van de onbekend gebleven vader van Dalia. Grootmoeder wilde daar nooit over praten en hield het geheim. Het blijkt dat hij in Mexico woont. Dalia wil naar hem op zoek en reist naar Mexico.
Het verhaal heeft twee tijdlijnen. De ene vertelt over het verleden van de moeder van Dalia, Camellia. De andere tijdlijn vertelt over Dalia in het heden. Langzaamaan brengt het verhaal over het verleden van Camellia meer duidelijkheid voor Dalia. Ze voelt zich thuis in Mexico en gaat er veel van houden.
In het begin was het moeilijk om in het verhaal te komen omdat er veel personages beschreven worden. Dalia’s familie is groot. Gaandeweg het verhaal wordt dat minder en leest het boek prettig.
De beschrijvingen over de natuur in Mexico, de cultuur, het eten, zijn mooi. Je waant je echt in Mexico en voelt bij wijze van spreke de hitte. Er wordt uitgebreid geschreven over de geschiedenis van de Maya’s en dat maakt het verhaal extra interessant.
Ik heb genoten van de reis van Dalia en ik ben benieuwd naar de volgende delen die de verhalen vertellen over haar andere nichtjes.
Ik geef dit boek 4 sterren.
1
Reageer op deze recensie
