In ieder gedicht wel een pareltjeszin

Gedichten lezen is pas fijn als zinnen en zinsgedeelten je pakken. Je moet er meer moeite voor doen dan bij proza. Pas bij herlezen vallen je verbanden op, kan het je plotseling raken, dus lees ik gedichten na even rusten nog eens. En steeds wordt de inhoud rijker.
De gedichten van Edward van de Vendel hebben een hoge mate van herkenbaarheid, van je raken. Ik heb verschillende bundels van hem, voor jongere lezers, waarvan zijn laatste Gelukkig en Blij een absolute uitschieter is, ook al door de schitterende illustraties van Martijn van der Linden.
Maar dan nu Kom nog even naar me kijken straks, een uitgave van 10 zeer persoonlijke gedichten voor volwassenen ter gelegenheid van de Poëzieweek 2024. Het wordt ten geschenke gegeven bij aankoop van €12,50 aan poëzie. Het thema is Thuis, een ruim begrip voor de dichter en dat lees je ook terug in zijn poëzie.
Voor mij springt het gedicht Huisgenoot er uit, maar dat heeft ook een persoonlijke reden, ik ken de huisgenoot. Zo is dit voor mij een klein, fijn gepenseeld schilderijtje, ik zie het voor me. De zin
Wat verklaart het voorrecht
onverwachte vriendschap
thuisbezorgd te krijgen?
Hier wordt in één zin weergegeven hoe vriendschap kan ontstaan. Maar ook zonder die persoonlijke toets is het zo mooi. Je kunt het Edward horen voorlezen via deze link
https://www.poeziecentrum.be/nieuws/poezieweek-2024-maak-kennis-met-edward-van-de-vendel
een waar genoegen. Er gaat voor mij eigenlijk niets boven de met zijn rustige stem voorgedragen poëzie.
Ik denk, dat poëzie ook bij je binnenkomt als je er eigen ervaringen aan vast koppelt, het wordt zo een stukje van jezelf.
Over de dood van zijn ouders lees je twee wonderschone gedichten Adem over zijn moeder. Die laatste zin
Maar 's ochtends lag ze in haar kussens als een meisje dat een vijf verwachtte. Glimlachend. Want ja, een acht.
Ontroerend.
En Fai Rumore, met een verwijzing naar Edwards geliefde Songfestival, en een vader, die in de war, 's nachts herhaaldelijk zijn zoon belt. Tot slot deze zinnen:
Pap, ik wil zo graag dat jouw lawaai
weer drie keer, vier keer in de nacht door deze kamer klinkt. Jouw eenzaamheid is hier. Ik lig er wakker in.
Zo mooi beschreven, zo invoelbaar.
Het zijn echt 10 juweeltjes.
Over een verbroken relatie gaat Houdbaar. Een vergelijking wordt getrokken met een achtergebleven pak melk in de koelkast. Zo pijnlijk en weer dat slot
...een mager melkpak, blauw,
even houdbaar als het leven,
dat wil zeggen:
niet.
Bij elk gedicht valt wel een pareltjeszin te ontdekken. Edward, je hebt mij veel plezier gedaan met deze prachtige bundel.