Caplan en Mina, Mina en Caplan

Caplan en Mina kennen elkaar al van kleins af aan. Ze wonen tegenover elkaar. Hoewel Caplan haar in het begin nog een beetje peste, werd dat anders nadat ze hem heeft geholpen met lezen. Ze werden leesbuddy's op school. En vanaf dat moment zijn ze elkaars beste vrienden. Wat gek is, want Caplan groeit uit tot een populaire jongen, die bij de populairste kinderen hoort, staat graag in het middelpunt en heeft verkering met het mooiste meisje van school. Mina daarintegen is zo onzichtbaar als wat, valt niet op en zit meestal met haar neus in de boeken. En toch, als ze samen zijn, kunnen ze het heel goed vinden met elkaar. Ze vertellen elkaar geheimen en ze hebben een band omdat ze alleen met een moeder opgroeien. Caplan weet dingen van Mina en hij zal haar nooit dwingen anders te worden dan ze is. Maar tegen het einde van hun middelbare schooltijd raakt Quinn, een vriend van Caplan, geïnteresseerd in Mina en trekt haar het sociale leven in, en ook al is het voor Mina vreemd, ze is er nu wel aan toe. Maar wat doet het met Caplan?


Friends to lovers, ik vind het een heerlijke trope. En Caplan en Mina zijn echt al járen bevriend en zo totaal verschillend. Mina werd gepest en Caplan is de populairste jongen van school. Toch begreep ik niet waarom het Caplan niet was gelukt haar het sociale leven in te trekken en Quinn red het wel na een paar dagen al. Waarschijnlijk omdat Caplan haar wens respecteerde om niet op te vallen, maar als je met de populairste jongen op trekt lijkt het me dat je sowieso niet echt onzichtbaar blijft. Misschien denk ik daar teveel over na, en moet ik het los laten voor het verhaal. Ik vond Mina en Caplan echt heel lief met elkaar. Ze begrepen elkaar en konden de ins en outs van elkaars leven. Caplan heeft een vriendin Hollis en je voelt eigenlijk al een beetje dat hij niet echt stapel verliefd is op haar. Echt zo'n middelbare school verkering. Toch voel je gedurende het boek nog geen spanning tussen Mina en Caplan, dat gebeurt pas echt laat in het boek, maar als dat eenmaal gebeurd, wil je niets liever dan dat ze bij elkaar zijn. Maar gaat dat wel zo eenvoudig na jarenlange vriendschap? Ik moest eerlijk gezegd wel wat aan de schrijfstijl wennen. De auteur maakt gebruik van hele korte zinnen en soms ook zinnen die ook makkelijk weggelaten hadden kunnen worden. Maar dat zou ook in de vertaling kunnen zitten. En de jongelui zijn 18 in het boek en soms kwamen ze en hun acties bij mij wat kinderlijk over.  Maar ik heb toch genoten van Caplin en Mina.