Lezersrecensie
De ziekte van Verholst
Je zult er maar aan lijden! Droogkomische novelle met onderliggende tragiek van deze gevierde auteur. Wat is het genieten van de Vlaamse uitdrukkingen en onderkoelde humor.
"Straks komen ze me halen. Ik voel het, ik weet het, en het kan me weinig schelen. Ergens zal ik zelfs opgelucht zijn, zoals, naar ik me liet vertellen, ook pedofielen opgelucht zijn wanneer ze 's nachts door de politie uit hun bed worden gelicht. Het besef dat alles voorbij, eindelijk voorbij is, verklaart de lethargische glimlach die je vaak ziet bij mensen die in de boeien worden geslagen".
Direct weet je dat het erg is maar wat of hoe en hoe lang al. Geen idee. Dat ontvouwt zich in de 80 pagina's daarna. Langzaam ontdek je wat de ziekte van Verholst is en wat voor een rampzalige gevolgen dit kan hebben. Enkel en alleen geen vijf sterren omdat het gewoon te kort is.
"Straks komen ze me halen. Ik voel het, ik weet het, en het kan me weinig schelen. Ergens zal ik zelfs opgelucht zijn, zoals, naar ik me liet vertellen, ook pedofielen opgelucht zijn wanneer ze 's nachts door de politie uit hun bed worden gelicht. Het besef dat alles voorbij, eindelijk voorbij is, verklaart de lethargische glimlach die je vaak ziet bij mensen die in de boeien worden geslagen".
Direct weet je dat het erg is maar wat of hoe en hoe lang al. Geen idee. Dat ontvouwt zich in de 80 pagina's daarna. Langzaam ontdek je wat de ziekte van Verholst is en wat voor een rampzalige gevolgen dit kan hebben. Enkel en alleen geen vijf sterren omdat het gewoon te kort is.
2
Reageer op deze recensie