Orgineel en rauw

Nimmernacht moet voor mij even op gang komen. In het begin komt het warrig over en is het niet helemaal te plaatsen, de wereld en gebruiken zijn anders en dat moet wennen. Ik moet ook wennen aan de schrijfstijl, sommige zinnen zijn prachtig, anderen haperen. Tevens wordt er gebruik gemaakt van flashbacks en uitgebreide voetnoten. De voetnoten worden gebruikt om gebruiken en gebeurtenissen uit te leggen, maar halen mij regelmatig uit het verhaal.
Gelukkig wordt dit in het tweede deel van het verhaal minder. Langzamerhand grijpt het verhaal mij en gaat het lezen soepeler. Ik kan me steeds meer inleven in Mia en hierdoor is het boek steeds minder goed weg leggen. Ik raak gewend aan de rare wereld met zijn drie zonnen. De wereld van het verhaal vind ik origineel. In eerste instantie moest ik even wennen aan de drie zonnen en de vreemde wereld, maar de woestijn en de enorme botten maken het verhaal juist weer extra interessant. Ik vind de enorme botten die als woontorens worden gebruikt origineel en ik ben heel erg benieuwd welk verhaal daar achter zit.
Het derde deel is echt verrassend. Een aantal wendingen zie ik dan ook niet aankomen en ik kan het boek niet meer wegleggen. Uiteindelijk blijkt dit dikke boek een opmaat te zijn naar verdere avonturen en wacht ik nu in spanning af op deel twee om te zien hoe het met Mia verder afloopt