Lezersrecensie
Moordgids voor lieve meisjes
Moordgids voor lieve meisjes is het 1e boek van de moordgids–trilogie. Er is nog een deel '0’, doodleuk, maar doodleuk is later uitgekomen dan de andere delen. Ik merkte dat door doodleuk ik de personages al beter kende, en dus ook meteen goed in het verhaal zat.
MVLM gaat over Pippa Fitz-Amobi, Pip. Zij woont in het dorp Little Kilton. Hier is 5 jaar geleden Andie Bell vermoord door haar vriendje Sal Sign. Hierna pleegde hij zelfmoord. Hierdoor maakte hij zichzelf hoofdverdachte, werd hij beschuldigd en werd de zaak gesloten. Het was namelijk duidelijk genoeg, ook al was er niet veel bewijs.
Maar vanaf het moment dat het gebeurde, toen Pip 12 was, heeft ze al het idee gehad dat het niet klopte. Het was té makkelijk. Als ze 5 jaar later een onderwerp voor haar profielwerkstuk moet kiezen, wordt het die zaak. Hierdoor kan ze het excuus ‘voor school’ gebruiken om mensen aan de praat te krijgen.
Tijdens haar onderzoek houdt ze een voortgangslogboek bij, en schrijft ze alle interviews uit. Ze schrijft alles op, omdat ze nog niet weet wat relevant is en wat niet.
Langzaam komt de waarheid boven water. Niet alleen over wie Andie Bell heeft vermoord, maar ook het privéleven van veel mensen wordt overhoopgehaald. Maar iemand probeert haar tegen te houden, en benadert haar via app en verstopt briefjes tussen haar spullen. Wie doet dat? Zou de echte moordenaar nog leven?
Ik heb dit boek, zeker toen ik verder kwam, verslonden. Het is een super spannend boek, en je móét weten hoe het afloopt.
Ik raad dit spannende en soms grappige boek aan voor jongeren vanaf 12 jaar en volwassenen, die van thrillers en detectives houden. Want ondanks dat het een YA boek is, kunnen volwassenen er denk ik ook van genieten!
MVLM gaat over Pippa Fitz-Amobi, Pip. Zij woont in het dorp Little Kilton. Hier is 5 jaar geleden Andie Bell vermoord door haar vriendje Sal Sign. Hierna pleegde hij zelfmoord. Hierdoor maakte hij zichzelf hoofdverdachte, werd hij beschuldigd en werd de zaak gesloten. Het was namelijk duidelijk genoeg, ook al was er niet veel bewijs.
Maar vanaf het moment dat het gebeurde, toen Pip 12 was, heeft ze al het idee gehad dat het niet klopte. Het was té makkelijk. Als ze 5 jaar later een onderwerp voor haar profielwerkstuk moet kiezen, wordt het die zaak. Hierdoor kan ze het excuus ‘voor school’ gebruiken om mensen aan de praat te krijgen.
Tijdens haar onderzoek houdt ze een voortgangslogboek bij, en schrijft ze alle interviews uit. Ze schrijft alles op, omdat ze nog niet weet wat relevant is en wat niet.
Langzaam komt de waarheid boven water. Niet alleen over wie Andie Bell heeft vermoord, maar ook het privéleven van veel mensen wordt overhoopgehaald. Maar iemand probeert haar tegen te houden, en benadert haar via app en verstopt briefjes tussen haar spullen. Wie doet dat? Zou de echte moordenaar nog leven?
Ik heb dit boek, zeker toen ik verder kwam, verslonden. Het is een super spannend boek, en je móét weten hoe het afloopt.
Ik raad dit spannende en soms grappige boek aan voor jongeren vanaf 12 jaar en volwassenen, die van thrillers en detectives houden. Want ondanks dat het een YA boek is, kunnen volwassenen er denk ik ook van genieten!
1
Reageer op deze recensie